Selektywne zaburzenia odżywiania w okresie niemowlęcym
Dzieci cierpiące na selektywne zaburzenia odżywiania ograniczają spożywanie pożywienia do bardzo niewielkiej liczby produktów. Takie zachowanie może wywoływać niedobory wartości odżywczych.
Dzieci często miewają różne problemy z jedzeniem. Zaliczamy do nich głównie preferencje dotyczą spożywania określonych produktów spożywczych oraz niechęć do spożywania innych. Jednak w niektórych przypadkach odrzucanie produktów jest tak szeroko posunięte, że dana osoba ogranicza to, co je, do bardzo małej grupy produktów.
W rezultacie nie jest w stanie zaspokajać zapotrzebowania swojego organizmu na różne składniki odżywcze. Taka sytuacja to selektywne zaburzenia odżywiania.
To schorzenie do niedawna nie było nawet uznawane za zaburzenie. Jednak w ostatniej wersji klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM-V) w końcu zostało one uznane za zaburzenie o jasno zdefiniowanych cechach.
Teraz wiemy już, że tendencja do unikania dużych grup produktów spożywczych wykracza poza grymaszenie czy złe zachowanie dziecka .
Selektywne zaburzenia odżywiania
Selektywne zaburzenia odżywiania pojawiają się, gdy dana osoba posiada ograniczoną lub bardzo mało zróżnicowaną dietę i odmawia próbowania nowych potraw. Taka odmowa bazuje na cechach sensorycznych żywności (jej tekstury, koloru i kształtu). W związku z tym pojawiają się poważne problemy natury żywieniowej.
Kiedy dziecko cierpi z powodu tego zaburzenia, często pojawia się u niego utrata masy ciała lub brak znaczącego wzrostu masy ciała wraz z rozwojem. Poza tym występują również poważne niedobory wartości odżywczych, ponieważ często z diety wykluczane są duże grupy produktów spożywczych, takich jak warzywa, ryby, czy rośliny strączkowe.
Takie zaburzenia dotykają również poziom psycho-społeczny, ponieważ dotknięta nimi osoba ma tendencję do unikania spotkań, podczas których jej problemy mogą wyjść na światło dzienne lub sprawiać jakikolwiek problem.
To zaburzenie wpływa na samopoczucie zarówno dziecka, które na nie cierpi, jak i jego opiekunów. Sytuacja, w której dziecko stale odmawia jedzenia, może stać się przytłaczająca i niepokojąca.
Coś więcej niż grymaszenie
Nigdy nie można zapomnieć o fakcie, że taka sytuacja to nie to samo co dziecinne grymaszenie lub “rozpieszczenie” dziecka. To zaburzenie, które może być wywoływane przez wiele czynników i które ma głębsze konsekwencje.
Chociaż eksperci nie znają jeszcze wszystkich przyczyn jej rozwoju, to udało im się dowiedzieć następujących rzeczy:
- Dzieci dotknięte tymi zaburzeniami mają często osobowość skorą do odczuwania niepokoju, z cechami obsesyjno-kompulsywnymi lub tendencją do rozwoju fobii społecznych. Wykazują również niewielkie przystosowanie do zmian i nowości. To zaburzenie może rozwijać się z powodu ich sztywnej i nieugiętej osobowości.
- Naukowcy zaobserwowali problemy w więzi łączącej dziecko z jego głównym opiekunem. Dziecko, które nie jest w stanie wyrażać swoich myśli w sposób werbalny, komunikuje swoje niezadowolenie za pomocą krzyków lub napadów złości. Ten rodzaj zachowania wywołuje ogromny stres, dyskomfort i zdenerwowanie u jego opiekuna.
- To z kolei nie pozwoli na rozwinięcie się między nimi zdrowej więzi pełnej miłości i zaufania. Aby uniknąć takich sytuacji, opiekun zazwyczaj decyduje się proponować dziecku mniej problematyczne produkty spożywcze. Takie zachowanie dodatkowo wzmacnia problemy z jedzeniem trapiące malucha.
Kilka badań wykazało, że znaczący procent dzieci i młodych osób cierpiących na selektywne zaburzenia odżywiania obawia się zakrztuszenia lub wymiotowania. Część z nich boi się również wystąpienia różnych alergii pokarmowych.
Jak nie dopuścić do rozwoju selektywnych zaburzeń odżywania i jak je leczyć?
- Kiedy dziecko zaczyna jeść pokarmy stałe, stosowanie takich metoda jak baby-led weaning (BLW) może pomóc mu doświadczyć różnorodności jedzenia i eksperymentować z nim w jego własnym tempie. W ten sposób maluszek uznaje czas posiłku za naturalny i zabawny proces, a nie nakaz.
- Musisz wykazać się stałością i cierpliwością oferując zróżnicowane produkty spożywcze. Nie wolno tracić odwagi ani ulegać odmowom dziecka.
- Jesteś wzorem dla swojego dziecka. To ważne, aby zobaczyło, że wszyscy członkowie rodziny, bez żadnego wyjątku, jedzą to, co znajduje się na stole. Korzystne działanie ma również spotykanie się, aby swobodnie jeść i rozmawiać.
- Powinnaś spróbować wykazać się innowacyjnością w kuchni. Wykorzystuj różne tekstury, smaki i sposoby gotowania. Robienie czegoś nietypowego z jedzeniem pobudzi ciekawość dziecka i zachęci je do próbowania nowych smaków.
- Kiedy zaburzenia zostaną zdiagnozowane, należy poszukać pomocy u profesjonalisty. W niektórych przypadkach deficyty wartości odżywczych mogą powodować konieczność krótkiego pobytu w szpitalu.
- W każdym przypadku konieczna będzie interdyscyplinarna interwencja, w którą włączą się psycholodzy, lekarze i dietetycy. Będą musieli pracować nad upartą osobowością dziecka oraz jego więzią z jego opiekunem. Jednak przede wszystkim musisz nie poddawać się i dalej wprowadzać nowe produkty spożywcze do diety swojego dziecka.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Fisher, M. M., Rosen, D. S., Ornstein, R. M., Mammel, K. A., Katzman, D. K., Rome, E. S., … & Walsh, B. T. (2014). Characteristics of avoidant/restrictive food intake disorder in children and adolescents: a “new disorder” in DSM-5. Journal of Adolescent Health, 55(1), 49-52.
- Rodríguez, A. (2018, 29 julio). Ansiedad infantil: síntomas y tratamiento. Recuperado 24 octubre, 2019, de https://lamenteesmaravillosa.com/ansiedad-infantil-sintomas-y-tratamiento/
