Lęki 6-letnich dzieci: przyczyny i sposoby łagodzenia

Strach jest całkowicie naturalną emocją u ludzi, zwłaszcza u dzieci, które wciąż odkrywają świat i jego zagrożenia. W tym artykule omówimy najczęstsze lęki 6-letnich dzieci i sposoby na ich złagodzenie.

Gdy dziecko wchodzi w interakcję ze światem zewnętrznym i zdobywa nową wiedzę poprzez opowieści, telewizję lub gry wideo, doświadcza nowych wrażeń. Często rodzą się z tego różne lęki 6-letnich dzieci.

Przed ukończeniem 5 lat dzieci spędzają większość czasu w domu z rodzicami. W wieku 6 lat stają się bardziej narażone na rzeczywisty świat i nowe wydarzenia. Zaczynają wchodzić w interakcje z przyjaciółmi w szkole, bawić się w sąsiedztwie i zmieniać swoje upodobania.

Mogą lubić oglądać przerażające programy telewizyjne lub zabijać złoczyńców w grach komputerowych. Ale nie chcą stawić czoła lękom w prawdziwym życiu.

Lęki 6-letnich dzieci – najczęstsze przyczyny

Przed ukończeniem 6 roku życia dzieci na ogół boją się nieobecności rodziców, zwierząt, potworów lub zjawisk fizycznych (np. błyskawice). Lęki 6-letnich dzieci obejmują szerszy zakres.

Oto najczęstsze lęki 6-letnich dzieci:

Zwierzęta

Jak powiedzieliśmy wcześniej, dziecko jest teraz na etapie, na którym lubi wychodzić na zewnątrz. Może wpaść na psa lub inne zwierzę, które go zrani lub przyniesie mu inne złe doświadczenia.

Jest to najczęstszy powód, który wywołuje lęk przed zwierzętami. Może to być również spowodowane brakiem wiedzy. Na przykład dziecko może bać się kotów, dopóki nie zbliży się do nich i nie dowie się, że są to przyjazne zwierzęta.

Do tej grupy obaw można również zaliczyć owady. Pająki wyraźnie królują na tej liście, choć obejmuje ona także karaluchy i robaki.

Ciemność

W tym wieku dzieci zachęca się do spania we własnym pokoju. W konsekwencji wyłączenie świateł wiąże się z pojawieniem się wszelkiego rodzaju złych istot, które wykorzystują samotność dziecka.

Jest to całkowicie naturalny lęk, który pojawia się nawet u dorosłych. Dlatego musisz zachować cierpliwość i, jeśli dziecko o to poprosi, zostaw światło zapalone w nocy, aż dziecko przestanie się bać.

Źli ludzie

Wiele dzieci boi się złodziei, porywaczy i wszelkich złych ludzi, którzy mogą być na ulicach.

Chociaż stan czujności utrzymuje ich na straży, w nadmiarze może powodować nieuzasadniony brak zaufania do innych.

Ważne jest jednak, aby nauczyć dziecko, aby nigdy, pod żadnym pozorem, nie wchodziło w interakcje z nieznajomymi. W ten sposób będzie bezpieczniejsze i będzie w stanie przeciwdziałać temu lękowi.

Potwory

Nie ma na świecie dziecka, które nie boi się potworów. A przynajmniej ogromna większość to robi. Dziecięca wyobraźnia, będąca właśnie rozkwicie, podsuwa przerażające istoty i sytuacje, które dla dorosłego są nie do pomyślenia.

U dzieci jest to normalne, więc nie powinno Cię to niepokoić. Po prostu pomóż mu zachować spokój, problem powoli ustąpi.

Woda

Lęki 6-letnich dzieci dotyczą także wody. Głównym powodem jest to, że ludzie żyją naturalnie na lądzie, a nie w wodzie.

Dlatego dzieci, które nie są świadome niebezpieczeństw, czują się niepewnie podczas brodzenia w morzu lub wchodzenia do basenu. Mogą nawet bać się utonięcia we własnej wannie.

Aby temu zapobiec, musisz przyzwyczaić swoje dziecko do kontaktu z wodą od najmłodszych lat. W ten sposób będzie wiedziało, że zapewnisz mu bezpieczeństwo i że jest to sposób na dobrą zabawę.

Jak pomóc dziecku, które się boi

Głównym zadaniem rodziców powinno być okazanie zrozumienia. Gdy dziecko odczuwa strach, powinno być przez cały czas słuchane, rozumiane i nie pozostawiane same sobie.

Ponadto pomocne jest zaoferowanie jakiegoś rodzaju pomocy, na przykład „magicznej różdżki”, która działa na potwory lub zwierzaka, który „broni” dziecko przed złymi istotami.

Musimy także uczyć dzieci na przykładzie. Gdy jest to uzasadnione, najlepiej pokazać dziecku, jak radzić sobie z lękami.

Czego nie robić, aby pokonać lęki 6-letnich dzieci

Gdy próbujesz złagodzić i pokonać lęki 6-letnich dzieci, pamiętaj, aby nie robić następujących rzeczy:

• Lekceważyć ich strachu, mówiąc, że „muszą być odważni” lub „nie ma powodu, by się bać”.
• Chodzić na ustępstwa, gdy dziecko się boi, bo może zacząć wykorzystywać to na swoją korzyść i robić zły użytek ze swojego strachu.
• Opowiadać przerażające historie, aby odradzać ryzykowne zachowanie, na przykład wychodzenie w nocy na plac zabaw.
• Przesyłać własne obawy. Jest to bardzo powszechne, na przykład gdy dziecko chce się bawić, a rodzic mówi: „Wyjdź stamtąd, albo porwie Cię straszydło”, zamiast „uważaj, żeby nie zrobić sobie krzywdy”.

W obliczu tych obaw, normalne jest, że dziecko płacze i próbuje unikać źródła strachu za wszelką cenę. Jeśli są obawy, które uważasz za nadmierne, skonsultuj się z psychologiem dziecięcym, ponieważ może to być fobia wobec czegoś konkretnego.

Na koniec pamiętaj, że wszyscy się czegoś boją. Dlatego rodzice powinni być wyrozumiali i postawić się na miejscu dzieci, aby pomóc im jak najłatwiej przezwyciężyć strach.