Etapy rozwoju dojrzałości, przez które przechodzą dzieci
Rozwój dojrzałości odbywa się w kilku etapach. Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się więcej na ten temat i towarzyszyć dziecku w przejściu przez kolejne etapy rozwoju dojrzałości.
Etapy rozwoju dojrzałości i postępu emocjonalnego u dzieci mają swoją własną charakterystykę. Można powiedzieć, że stopniowo pozwalają dzieciom osiągnąć stabilność poprzez rozwój.
Ścieżka, która prowadzi dziecko z(zarówno fizycznej, jak i psychicznej), jest długa i wymaga wsparcia rodzicielskiego. Ważne jest, aby znać etapy rozwoju dojrzałości, by dostrzec wszelkie nieprawidłowości.
Jakie są kolejne etapy rozwoju dojrzałości?
Oceniając rozwój dziecka nie można uogólniać i mówić o „normalnym” i „patologicznym” stanie. Zdrowie nie jest definiowane wyłącznie jako brak choroby, ale jako stan dobrego samopoczucia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Na stan ten ma wpływ specyficzne środowisko społeczne i rodzinne dziecka.
Dlatego przed postawieniem jakiejkolwiek diagnozy musimy zawsze brać pod uwagę osobę jako całość. Rozwój dzieci to złożony proces, który składa się z kilku etapów:
- Nabycie funkcji adaptacyjnych i instrumentalnych. Jest ono podzielone na cztery obszary:
- Psychoruchowość
- Inteligencja
- Język
- Socjalizacja
- Rozwój emocjonalny. To jest struktura psychicznego aparatu dzieci. Pozwala dzieciom osiągnąć psychiczną i emocjonalną niezależność względem rodziców, a także ukształtować własną tożsamość po okresie dojrzewania.
Te procesy odnoszą się do siebie nawzajem i wpływają na siebie, ale nie są liniowe. Dziecko doświadcza postępu i rozmaitych niepowodzeń, ale nie będzie utrzymywać takiego samego tempa przez wszystkie etapy rozwoju dojrzałości.
Aby rozróżnić normalny i patologiczny rozwój, należy wziąć pod uwagę kilka czynników:
- Wiek chronologiczny dziecka
- Obecny etap rozwoju dziecka
- Osiągnięta struktura psychiczna
- Rodzaj więzi nawiązanej z rodzicami dziecka
Kolejne etapy rozwoju dojrzałości
Do 15-18 miesięcy
Noworodki są całkowicie zależne od swoich matek i ojców, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Są całkowicie bezradne wobec wszystkich bodźców świata zewnętrznego i to matka musi poprzez więź matka-dziecko organizować te doznania.
Reakcja dziecka na jakikolwiek bodziec jest somatyczna (płacz, kopanie), a to pozwala matce odpowiedzieć na potrzeby dziecka, jednocześnie wzmacniając z nim związek. Na tym etapie rozwoju dojrzałości dziecko nie rozróżnia siebie od matki.
W miarę rozwoju funkcji umysłowych dziecko zaczyna rozpoznawać innych ludzi. Około ósmego miesiąca życia zaczyna odróżniać swoją matkę i najbliższych członków rodziny od obcych.
Symbioza matka-dziecko w końcu znika, ustępując miejsca związkowi, ponieważ matka jest pierwszym istotnym obiektem miłości dziecka. W tym czasie nieobecność matki jest dla dziecka źródłem wielkiego cierpienia.
Na tym etapie występują dwa podstawowe kamienie milowe:
- Opanowanie podstaw języka
- Raczkowanie
Dziecko potrafi prosić o rzeczy i nazywać je, a także samodzielnie poruszać się po swoim środowisku bez pomocy osoby dorosłej.
Reakcje matki na te postępy są kluczowe, ponieważ mogą zachęcić dziecko do rozwijania ciekawości lub powstrzymać je poprzez strach przed możliwymi zagrożeniami i niebezpieczeństwami.
Na tym etapie ustalany jest dobowy harmonogram nocnego snu, podobnie jak przyjmowanie pokarmów stałych.
Rozwój między drugim a trzecim rokiem życia
Okres ten charakteryzuje się znaczną aktywnością psychiczną, co znajduje odzwierciedlenie w zmianie nastawienia i zachowania dziecka. Rozpoczyna się kontrola zwieraczy, osiągnięta, gdy dziecko jest dojrzałe neurologicznie.
Zabawa symboliczna zaczyna się również od umiejętności wyobrażania sobie możliwości. Na tym etapie dzieci chcą robić więcej samodzielnie. Za każdym razem, gdy coś osiągają, wzmacnia się ich poczucie autonomii.
Okres ten wiąże się także z rozwinięciem świadomości reguł. Zasady te są reprezentowane przez rodziców zabraniających pewnych czynności w obliczu zwiększonych umiejętności motorycznych dziecka. Wtedy pojawiają się pierwsze koncepcje dobra i zła.
W obliczu pierwszych frustracji związanych z niemożnością zdobycia wszystkiego, czego dziecko chce, pojawiają się napady złości i przejawy uporu.
Rozwój od czterech do pięciu lat
Ten etap charakteryzuje się przejściem od relacji podwójnej do potrójnej. Aparaty psychiczne dzieci są już bardziej uporządkowane, co pozwala im rozpoznać relacje między rodzicami.
Ponadto nie uważają się już za centrum wszechświata. Od tego momentu związek przeradza się z relacji dziecko-matka i dziecko-ojciec w relację dziecko-matka-ojciec.
Ten fakt ma zasadnicze znaczenie, jeśli chodzi o etapy rozwoju dojrzałości, ponieważ dzieci nie będą już uważać się za niezbędne dla dobrobytu rodziców. Umożliwi im to rozpoczęcie socjalizacji.
Na tym etapie następuje również internalizacja różnic płciowych. Innymi słowy, anatomiczne różnice seksualne zostają włączone do psychiki.
Ważne jest, aby dzieci nie koncentrowały się na stereotypowych zachowaniach, które pojawiają się na tym etapie, w odpowiedzi na ideę ról związanych z płciami.
Na tym etapie pojawiają się również pierwsze pytania dotyczące seksualności (na przykład „skąd się biorą dzieci”), a także pierwsze zachowania masturbacyjne.
Te działania są całkowicie normalne. Po prostu musisz wyjaśnić swoim dzieciom, kiedy i gdzie mogą się odbywać. Warto także odpowiedzieć na pytania dziecka zgodnie z prawdą.
Etapy rozwoju dojrzałości – okres utajenia: od 6 do 10 lat
Ten etap charakteryzuje się socjalizacją i życiem szkolnym. Rodzice muszą tolerować i zachęcać do relacji społecznych swojego dziecka, pozwalając mu spędzać czas wspólnie z jego rówieśnikami.
Przyjaciele stają się niezbędni, umożliwiając konsolidację tożsamości i osobowości dziecka. Dzieci stają się wrażliwe i zazdrosne o swoją prywatność, a ich powiernikami są ich przyjaciele, a nie rodzice. Ta zmiana nie powinna być interpretowana jako brak zaufania, ale jako oznaka rosnącej niezależności.
To także okres konkretnych działań. Dzieci zaczynają zarządzać pojęciami przestrzennymi, czasowymi i liczbowymi, co pozwala na postęp ich edukacji. To jeden z najważniejszych kamieni milowych, jeśli chodzi o etapy rozwoju dojrzałości.
Dojrzewanie: od 11 do 18 lat
Podczas tego etapu zachodzi wiele zmian fizycznych i psychicznych. Ciało zmienia się i rośnie, rozwijają się pierwszorzędowe i drugorzędowe cechy płciowe i następuje koniec dzieciństwa. Może to prowadzić do okresu pewnego rodzaju żałoby.
Młodzież może doświadczać kryzysu tożsamości, ponieważ odczuwa poczucie niezadowolenia. Może schronić się w grupie przyjaciół, a także zbuntować się przeciwko wartościom świata dorosłych.
To także na tym etapie pojawiają się pierwsze romantyczne i seksualne związki, pociągające za sobą wszystkie konsekwencje dorosłej seksualności.
Końcowe przemyślenia obejmujące etapy rozwoju dojrzałości
Dzieci nieustannie ewoluują, dlatego ważne jest, aby rodzice byli świadomi wszystkich aspektów, z jakimi wiążą się etapy rozwoju dojrzałości. Dzięki temu będą mogli zapewnić dzieciom wsparcie na każdym z tych etapów.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Escudero, C. (2012). Las etapas del desarrollo madurativo. Form Act Pediatr Aten Prim. 2012; 5(2): 65-72.
