Zrozumienie dwulatka - 4 wskazówki, które Ci w tym pomogą
Każdy ojciec lub matka opowiada o tych pierwszych dwóch latach jako o trudnym, a nawet zniechęcającym etapie życia ich dzieci. Prawdą jest, że zrozumienie dwulatka może być niemożliwą do wykonania misją. Dla tych, którzy jeszcze nie mieli do czynienia z tym etapem, może to wydawać się przesadą. Jednak Ci, którzy mają już ten okres za sobą, to doskonale zrozumieją o czym mówimy.
Problem polega na tym, że postępujemy niewłaściwie. “To kwestia właściwej postawy” – potwierdzą to rodzice, którzy doświadczyli tych bitew. Niemożliwe jest zrozumienie dwulatka, który żyje we własnym, szczególnym dla niego świecie, przez ostry punkt widzenia dorosłego. Jako dorośli musimy być bardziej elastyczni.
Dlaczego zrozumienie dwulatka jest takie trudne?
Nie dzieje się tak bez powodu. Tak się składa, że w tym wieku dzieci nie mają możliwości postawić się w czyjejś sytuacji. I nie są w stanie zmierzyć konsekwencji swoich działań. Należy pamiętać, że przyszłość tego malucha zależy od naszych reakcji jako rodziców.
Dlatego w tym artykule na Jesteś Mamą podajemy serię odciążających porad, które pomogą Ci ułatwić zrozumienie dwulatka. Tylko wtedy będziesz w stanie stawić czoła temu okresowi, który może stać się koszmarem dla rodziców.
Stwórz dystans między działaniem Twojego dziecka a Twoją reakcją.
-Anonim-
4 wskazówki, które ułatwią ci zrozumieć Twoje dwuletnie dziecko
Twoje dziecko nie rozumie ograniczeń
W tym wieku chodzi o popychanie norm społecznych. Najmłodsi testują swoich rodziców. Mierzą ich cierpliwość. Studiują, co się stanie, gdy kopną stół. Bawią się jedzeniem, rozrzucają zabawki i nie chcą ich podnieść, rzucają rzeczy na ziemię, zdejmują buty, a nawet ubrania.
Twoje dziecko może obiecać, że nie zrobi tego ponownie, ale musisz wiedzieć, że są kompulsywne obietnice. Bawi się ono, analizując gdzie jest limit, jako sposób, aby poczuć się wzmocnionym i cenionym. Najlepszym wyjściem jest zignorowanie jego niewłaściwego postępowania, a następnie nagrodzenie go, gdy jest posłuszne.
Twoje dziecko nie rozumie wymiaru kary
Wiele razy możesz czuć, że nie możesz zrozumieć swojego dwuletniego maluszka. Mówiąc najprościej, zużył całą Twoją cierpliwość, zmęczył Cię, a teraz nie wiesz co robić dalej. Kiedy do niego mówisz, wydaje się, że niewiele go to obchodzi. Natomiast, kiedy mu grozisz, zmienia się w morze łez.
Jeśli uważasz, że Twoje dziecko Cię nie rozumie lub nie potrafi odróżnić negatywnych od pozytywnych zachowań, to się mylisz. Po prostu nie zna konsekwencji swoich działań, ani tego, co oznacza stanowczość kary. Nie kompensuj konsekwencji. Działaj natychmiast, aby mógł obserwować związek między przyczyną i skutkiem.
Twoje dziecko pozostaje z kamienną twarzą, zamiast okazywać wdzięczność
Ponieważ Twój dwulatek nie wie, jak się dzielić, decydujesz się dać mu prezent – te zabawki, o które zawsze walczy ze swoimi kuzynami i przyjaciółmi. Czy reakcja Twojego malucha na tę niesamowitą niespodziankę wprawia Cię w zakłopotanie? Nie martw się, to nie tak, że nie jest szczęśliwy. Po prostu czuje się zaskoczony.
Dominują go nowe uczucia, których nigdy wcześniej nie znał: wdzięczność i ogromne szczęście. W tym przypadku wszystko, co możesz zrobić, to poczekać, aż Twoje dziecko dorośnie, abyś mógł być świadkiem jego radości, gdy otrzyma coś o czym marzyło.
Odpowiedzi, które pozostawiają uczucie pustki
Jeśli Twoje dziecko, pomimo gadatliwości, odpowiada tylko na konkretne pytania, zrelaksuj się. Jest to powszechna reakcja w tym wieku. Twojemu dziecku trudno jest podsumować lub zsyntetyzować, gdy napotkasz bardziej “otwarte” pytania, które wymagają dalszego rozwinięcia wypowiedzi.
Dlatego, ponieważ nie wie, jak ustalić priorytety, lub nie wie, od czego zacząć, wybiera milczenie. Rozwiązanie jest proste: ułóż pytania bardziej szczegółowe i mniej otwarte. Inną popularną odpowiedzią na nasze pytania jest “co?”. Nie martw się. Twoje dziecko prosi o więcej czasu na przetworzenie pytania. Jego uwaga jest niestabilna i rozproszona w tym wieku. Zwróć mu uwagę na swoje pytanie i mów powoli.
Zrozumienie dwulatka: trudne, ale możliwe
Jak widać, każde zachowanie Twojego malucha jest czymś spowodowane. Staraj się zachować spokój, aby zrozumieć swojego dwulatka. Rozwiązanie tych szczegółów, które tak często sprawiają, że jesteśmy zdesperowani, jest znacznie prostsze niż myślisz!
Mówimy o “strasznym” wieku dwóch lat, traktując go jako coś skomplikowanego i czego można się obawiać. Jednak przy odrobinie cierpliwości, siły woli i poświęceniu okaże się, że przejście przez ten etap nie jest niemożliwe. A co z Tobą, mamo? Czy potrafisz identyfikować się z tymi problemami? Jakie rozwiązanie znalazłaś w typowych problemach związanych z tym etapem?
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- De Piaget, T. D. D. C. (2007). Desarrollo Cognitivo: Las Teorías de Piaget y de Vygotsky.
- Etxebarria, I. (2003). Las emociones autoconscientes: culpa, vergüenza y orgullo. EG Fernández-Abascal, MP Jiménez y MD Martín (Coor.). Motivación y emoción. La adaptación humana, 369-393.
