Wyznaczanie granic dla dwulatka - bądź lepszym rodzicem
Wielu rodziców uważa, że dwuletnie dziecko jest jeszcze zbyt małe na wyznaczanie granic. Ale ustalanie granic od najmłodszych lat jest bardzo istotne, jeśli nie chcemy, by dziecko zaczęło próbować na nas wymuszać wszystko krzykiem.
Kiedy rodzice ustalają zasady i granice sprawiają, że dzieci nie będą próbowały wejść im na głowę. Co więcej, uczą je szacunku wobec siebie samych. Jak w takim razie powinniśmy wyznaczać granice? I jakie płyną z tego korzyści?
Kto odpowiada za wyznaczanie granic?
Rodzice powinni wspólnie wyznaczać granice dzieciom. Mama i tata muszą być zgodni co do zasad i poinformować o nich resztę rodziny, aby były przestrzegane i stosowane przez wszystkich. Ustalając granice należy zawsze mieć na uwadze możliwości każdego dziecka.
Wyznaczanie granic dla dwulatka – 7 trików
Granice są konieczne, aby dziecko nauczyło się co mu wolno, a czego nie w kontaktach z rodzicami i innymi członkami rodziny. Oto kilka szczegółów, o których warto pamiętać podczas wyznaczania granic maluchowi.
1. Rodzice powinni wydawać jasne i zrozumiałe polecenia
Biorąc pod uwagę, że dwulatek nie jest w stanie zrozumieć pojęć abstrakcyjnych, powinnaś dokładanie wytłumaczyć, jakiego zachowania się po nim spodziewasz. Nie wystarczy powiedzieć “zachowuj się” albo “usiądź porządnie”. Musisz dokładanie opisać, co oznacza poprawne zachowywanie się albo porządne siedzenie.
2. Mów stanowczo i spokojnie
Jeśli dziecko źle się zachowuje, powinnaś wytłumaczyć, co robi źle i jak wygląda poprawne zachowanie. Kiedy to robisz, zachowaj spokój i używaj poważnego tonu głosu. Przydatne może okazać się wypisanie zasad i umieszczenie ich w miejscu, w którym będą widoczne dla wszystkich. Oczywiście będziesz musiała użyć rysunków a nie słów, by Twój dwulatek je zrozumiał.
Jeśli dziecko złamie zasadę, warto przypomnieć mu o niej. Nie podnoś głosu, bo to może doprowadzić do gorszego zachowania.
3. Nie poddawaj się, nawet jeśli dziecko będzie się złościło
Gdy odpowiedź brzmi “nie”, rodzice zawsze muszą pozostawać nieugięci i nie poddawać się. Dzieci mogą próbować błagań, płaczu, a nawet krzyku, gdy nie dostaną tego, czego chcą. Jeśli Twoje dziecko przekona Cię takim zachowaniem do zmiany zdania, w przyszłości będzie częściej sięgać po taką taktykę. Ale jeśli pozostaniesz nieugięta, Twoje dziecko nauczy się respektować reguły, które ustaliłaś.
4. Wyrażaj swoje oczekiwania w pozytywny sposób
Dzieci będą chętniej postępowały zgodnie z zasadami, które zostały przekazane w pozytywny sposób. Nie proś dziecka, żeby nie krzyczało. Zamiast tego poproś, by mówiło cicho i spokojnie.
Jeśli dziecko np. uderzy inne, nie mów mu, że nie można bić. Powiedz raczej, że musi traktować innych z miłością i szacunkiem. Pamiętaj, że dziecko nadal rozwija swoje umiejętności językowe i nie jest jeszcze w stanie całkowicie zrozumieć słowa “nie”.
5. Weź pod uwagę osobowość dziecka
Musisz zawsze brać pod uwagę osobowość swojego dziecka i pamiętać, że każde dziecko jest inne. Niektóre potrzebują delikatnego upomnienia, inne zaś większej surowości. Jeśli dziecko nie posłucha się Ciebie za pierwszym razem, nalegaj tak długo, aż to zrobi.
6. W jedności siła
Jeśli mama czegoś zabrania, tata musi ją poprzeć, i na odwrót. W przeciwnym wypadku dziecko nie nauczy się posłuszeństwa, tylko będzie zwracało się do rodzica, który pozwala na więcej. Taka sytuacja dezorientuje dziecko i często prowadzi do braku szacunku wobec jednego z rodziców.
7. Stwórz harmonogram
Rutyna jest bardzo istotna w życiu dziecka, dlatego też należy ją stworzyć i jej przestrzegać. Jeśli ustalisz konkretną godzinę posiłków i snu, musisz się do niej stosować.
Dzięki temu dziecko będzie wiedziało, czego może się spodziewać i czego się od niego oczekuje przez cały dzień. Jeśli maluch nie chce iść spać, powinnaś i tak zabrać go do łóżka i wytłumaczyć mu, że jeśli nie będzie spał wystarczająco długo, następnego dnia będzie zmęczony i śpiący.
Zalety wyznaczania granic dla dwulatka
Jeśli rodzice wyznaczą granice i zasady dla dziecka, mogą zauważyć wiele pozytywnych zmian, m.in.:
- Z upływem lat dziecko nauczy się tego, jak istotne jest przestrzeganie zasad. Przyda się mu to zwłaszcza, gdy będzie nastolatkiem i dorosłym.
- Twoje dziecko nauczy się odpowiedzialności.
- Będzie wiedziało, jakie zachowania i postawy powinno przejawiać i będzie w stanie lepiej rozróżniać to, co dobre, od tego, co złe.
- Nauka stosowania się do zasad pomoże dziecku rozwinąć pozytywną samoocenę.
Podsumowując, wyznaczanie granic dwulatkowi jest konieczne, by osiągnąć posłuszeństwo i odpowiedzialność. Chociaż wydaje się to skomplikowane, to cały proces jest kluczowy dla rozwoju malucha.
Mamy nadzieję, że przekonałaś się, że wyznaczanie granic i ustalanie zasad jest o wiele łatwiejsze, niż sądziłaś. Wychowuj swoje dziecko w duchu miłości, ale nie zapominaj o zasadach i ograniczeniach. Możesz być pewna, że gdy dorośnie podziękuje Ci za to.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Barylko, J. (1995). Los hijos y los límites. Emecé.
- Polo Canalizo, L. M. (2008). Alternativas educativas que se pueden ofrecer desde la educación familiar, para el establecimiento de límites con los hijos. https://scripta.up.edu.mx/handle/20.500.12552/2748
- Wild, R. (2011). Libertad y límites. Amor y respeto: Lo que los niños necesitan de nosotros. Herder Editorial. Recuperado de https://books.google.es/books?hl=es&lr=&id=PAKIDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT2&dq=poner+l%C3%ADmites+sin+castigar+a+los+hijos&ots=DGBDNjI0rV&sig=9DP0HpcAXhhT4wMompCT6c1XDVQ#v=onepage&q=poner%20l%C3%ADmites%20sin%20castigar%20a%20los%20hijos&f=false
- Wernicke, C. G. (1991). Límite y castigo. Tiempo de Integración, 5(24). Recuperado de https://www.holismo.org.ar/images/articulos/23%20LimCast.pdf
- Wernicke, C. G. (1991). Todo tiene un límite. Asdra, 15(46), 20-23. Recuperado de https://www.holismo.org.ar/images/articulos/54Todotieneunlimite.pdf