Jak ułożyć dobry plan zajęć?

Napisane i zweryfikowane przez biolog Olga Carbajo.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Właściwe nawyki związane z uczeniem się odgrywają kluczową rolę w życiu naszych dzieci, ponieważ umożliwiają im wykonywanie ich szkolnych zadań na każdym etapie nauki. Wiedza na temat tego w jaki sposób ułożyć dobry plan zajęć sprawi, że dziecko stanie się samowystarczalne podczas odrabiania pracy domowej.

Obecne metody nauczania stawiają na bardziej bezpośrednią edukację. Nauczyciel pełni rolę przewodnika w w procesie nauczania ucznia. Takie podejście różni się znacząco od starszych metodologii, w których przedmiot był prezentowany podczas “wykładów”.

Jednak aby pomóc w dziecku musimy nauczyć je jak uczyć się w skuteczny sposób. Właśnie w tym momencie przydaje się wiedza na temat tego, w jaki sposób ułożyć dobry plan zajęć.

Istnieje wiele różnych metodologii nauczania, które są wykorzystywane w procesie kształcenia w dzisiejszych czasach. Mogą być one aktywne, konstruktywistyczne lub refleksyjne, stojące w zgodzie z teorią inteligencji wielorakiej Gardnera.

Widać więc, że nie ma jednej właściwej metody nauczania lub uczenia się. Musimy dopasować dostępne metody do umiejętności dzieci i indywidualnych warunków.

Aby przekonać się która z metodologii odpowiada każdemu z nas najlepiej, musimy zacząć budować dom od podstaw, a nie od dachu.

Stosując proste ćwiczenie oparte na refleksji i samokrytycyzmie powinniśmy szczerze ocenić sposób, w jaki odrabiamy naszą pracę domową, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty kosztem jak najmniejszego wysiłku.

Czy mamy wystarczająco dużo czasu na zabawę i naukę?

Jak ułożyć dobry plan zajęć?

Jesteśmy w stanie ułożyć skuteczny plan zajęć – to kwestia wydajności. W tym celu polecamy, aby Twoje dziecko zaczęło od stworzenia prostego harmonogramu przedstawiającego to, co robią każdego popołudnia.

Jednak nie powinny znaleźć się w nim zniechęcające działania związane z pracą domową. Następnie dziecko powinno spisać listę zadań pozaszkolnych, które chciałoby wykonywać, ale uważa, że nie ma na nie czasu.

W harmonogramie musi znaleźć się wszystko od momentu powrotu do domu ze szkoły po moment spożycia kolacji przez dzieci uczęszczające do szkoły podstawowej. W przypadku dzieci w wieku licealnym należy również dodać trochę czasu po kolacji.

Przekonasz się, że dzięki dobrej organizacji Twoje dziecko rzadko kiedy będzie potrzebowało tego czasu do odrobienia całej pracy domowej.

W takim tygodniowym harmonogramie należy wyznaczyć czas, który będziemy poświęcać na naukę. Musimy przeznaczyć więcej czasu na trudniejsze zadania i mniej na łatwiejsze. To planowanie pomaga dzieciom rozwinąć dobre nawyki związane z uczeniem się bez zbyt wielkiego wysiłku.

• Na najtrudniejsze przedmioty należy przeznaczyć większą liczbę sesji w tygodniu. Jednak powinny one być krótsze.
• Z kolei łatwiejszym przedmiotom możemy poświęcić więcej czasu podczas jednej sesji, ale zmniejszyć liczbę sesji w tygodniu.
• Eksperci zalecają przeznaczenie na codzienną naukę w przypadku uczniów uczęszczających do szkoły podstawowej od 30 minut do dwóch godzin. W przypadku licealistów czas ten powinien wynosić od 1,5 do 3 godzin. Liczba godzin zależy pd tego, czy dziecko znajduje się w okresie egzaminacyjnym, czy też jest to standardowy tydzień nauki.
• Lepiej nie jest siadać do nauki tuż po jedzeniu. To sprawi, że dziecko zacznie odczuwać senność. Lepiej jest przeznaczyć ten czas na odrobinę odpoczynku, po czym wrócić do nauki z jaśniejszym umysłem.

Co powinny robić dzieci, gdy siadają do nauki?

Uczniowie są jak profesjonalni sportowcy: potrzebują dobrego miejsca do treningu, rozgrzewki, rozciągania się i wykorzystania godzin zapewniających najlepsze wyniki. Szacuje się, że dzieci są w stanie koncentrować się przez 40 minut do godziny, z przerwami wynoszącymi od 5 do 10 minut.

Zaleca się zacząć od łatwych zadań, które nie zajmują więcej niż 15 minut. To swego rodzaju rozgrzewka, którą zakańcza się prostym tekstem do przeczytania, aby “rozciągnąć swój umysł”.

Miejsce przeznaczone do nauki powinno być uporządkowane, aby uniknąć elementów rozpraszających. W dzisiejszych czasach informacje docierają do nas za pomocą wielu kanałów: telewizji, Internetu, mobilnych grup pracy, sieci społecznościowych… jesteśmy nimi praktycznie przytłoczeni.

Każdy z tych kanałów można wykorzystać do wykonywania pracy przez dzieci ich pracy domowej, ale musimy nauczyć je selekcji informacji, które otrzymują. Jeśli tego nie uczynimy, będą one jedynie zwykłymi rozpraszaczami.

Plan nauki

Miejsce do nauki musi spełniać wymogi, które zwiększą pragnienie dziecka do nauki oraz poprawią jego koncentrację:

• Musi być dobrze oświetlone. Oczywiście nie ma niczego lepszego od naturalnego światła, ale możemy zastąpić je elastyczną lampką z niebieskim światłem.
• Należy unikać odbić na papierze. Skoncentruj światło w centralnym punkcie lub po przeciwnej stronie co ręka, którą dziecko pisze.
• Warto wywietrzyć pokój podczas każdej przerwy w nauce, aby stworzyć zdrowsze otoczenie.
• Uczenie się i słuchanie muzyki nie stanowi dobrego pomysłu, ponieważ może odciągać uwagę dziecka od tego co czyta i pisze. Jednak jeśli wykonuje jakieś ćwiczenia praktycznie, muzyka instrumentalna grająca w tle może okazać się pomocna.
• Na biurku do nauki powinno znajdować się wszystko, czego potrzebuje dziecko: ołówki, kolorowe długopisy, podkreślacze, itp. Dzięki temu uda się uniknąć konieczności ciągłego wstawania, aby szukać materiałów i rozpraszania uwagi.

Należy zadbać o wygodę, ale nie przesadzać z nią, bo można zacząć odczuwać senność! Krzesło powinno być ergonomiczne, a w pokoju powinna panować temperatura wynosząca około 22ºC (72ºF).

Motywacja i wyniki w nauce podczas sesji uczenia się

Oba z tych czynników odgrywają bez wątpienia najważniejszą rolę w każdej sesji uczenia się w każdym wieku. Murillo (2013) opisał osiągi jako: “sumę różnych złożonych czynników, które pracują w uczącej się osobie. To wartość, którą przypisujemy wynikom zdobywanym przez ucznia podczas wykonywania zdań akademickich.”

Jednak nie możemy zapominać o znaczeniu motywacji. Oto inspirujące słowa, które ma do powiedzenia na ten temat edukator i filozof Paulo Freire: