Dziecko śmieje się, gdy próbujesz zwrócić mu uwagę
Często zdarza się, że dziecko śmieje się, gdy je wołasz, by zwrócić mu uwagę. Bardziej niż próba dokuczania rodzicom jest to wyrażenie chęci uniknięcia konfliktu. Czy rozumiesz, o co chodzi w tym zachowaniu? Próbujesz zwrócić dziecku uwagę z powodu jego złego zachowania, gdy nagle wybucha ono śmiechem, co sprawia, że wpadasz w dezorientację.
Z pewnością Twoją pierwszą reakcją będzie domaganie się szacunku i zdwojenie siły, z jaką ganisz dziecko. Ale czy wiesz, że gdy Twoje dziecko śmieje się w takiej chwili, wcale nie próbuje Cię wyśmiewać?
W przeciwieństwie do tego, w co często wierzymy, dziecko śmiejące się, gdy rodzic zwraca mu uwagę, próbuje jedynie uniknąć problemu. Mamy do czynienia z nerwowym śmiechem z powodu braku wiedzy na temat zarządzania emocjami i problemów, które powstały w wyniku podjętej decyzji.
Jeśli widzisz, że dziecko śmieje się, bo próbujesz przywołać je do porządku, uznaj to po prostu za objaw nerwowości.
Bez wątpienia mama i tata mogą odczuwać znaczną frustrację. Szczególnie jeśli czują, że nie osiągnęli swojego głównego celu, jakim było naprawienie sytuacji. Ważne jest jednak, aby uświadomić sobie, że w tych okolicznościach istnieje inny cel: nauczyć dziecko zarządzania emocjami przy użyciu dużych dawek miłości i cierpliwości.
W obliczu tego scenariusza najważniejsze jest, by nie zapomnieć, że maluch nie wie, jak poradzić sobie podczas dyskusji lub wziąć odpowiedzialność za wybór nieodpowiednich działań.
Po prostu weź głęboki oddech i usiądź razem z dzieckiem, by wyjaśnić mu, dlaczego jego zachowanie nie jest dobre i jak powinno radzić sobie w takich sytuacjach.
Co robić, gdy dziecko śmieje się, kiedy zwracasz mu uwagę?
Prawdopodobnie myślisz, że to dość delikatny temat. Może się przecież zdarzyć, że dziecko śmieje się, gdy jest wzywane przez innych (nauczycieli, członków rodziny lub inną osobę dorosłą). Dlatego warto korygować te reakcje, zanim ktoś inny zwróci mu uwagę, by nie zachowywało się w ten sposób.
Pierwszym krokiem jest zachowanie spokoju. Jeśli to konieczne, odsuń się na chwilę i zastanów się, co się dzieje. Następnie wróć, by porozmawiać z dzieckiem o tym, co właśnie zrobiło i dać mu wskazówki, których potrzebuje. Może będzie Ci ciężko, ale to bardzo ważny krok.
Zachowaj spokój i nie pozwól, aby Twoja frustracja sprawiła, że dziecko przyjmie trudną postawę.
Gdy już to zrobisz, zapomnij o gniewie i irytacji. Proszenie dziecka o kontrolowanie bolesnych emocji wywołanych zwróceniem mu uwagi, jest nie na miejscu, jeśli nie wiesz, jak zarządzać własnymi emocjami.
Porady dla mam
Mówienie w sposób stanowczy i poważny jest kluczem do osiągnięcia dobrej komunikacji. Pod żadnym pozorem nie wchodź w tę grę. Jeśli Twoje dziecko śmieje się, po czym próbuje narzekać na coś lub podkreślać konkretny problem, zwróć mu uwagę, jaką chciałabyś dać sama sobie.
Oczywiście, jeśli to Ty musisz przyznać się do błędu, pokaż, że może to być coś prostego, zdając się na uczciwość i szczere słowa. Jeśli nie byłaś w stanie kontrolować swojego gniewu, po prostu zwróć się do dziecka i powiedz, że bardzo Ci przykro. Postaraj się wyjaśnić, dlaczego śmianie się, gdy ktoś nas woła nie jest w porządku i w zrozumiały sposób przedstaw powody, dla których Cię to zdenerwowało.
Nie stawaj do konfrontacji z dzieckiem, gdy wciąż jesteś zła, ponieważ to jedynie wzmocni jego obawy. Samokontrola jest podstawą promowania spójnej dyscypliny pozbawionej strachu i represji. Posłuszeństwo nie musi być synonimem uległości czy poddania.
I oczywiście bądź elastyczna. Słuchaj cierpliwie i dojdź do porozumienia. Jeśli problemem jest coś, co nie podlega dyskusji, ponieważ stanowi zagrożenie lub nie leży w najlepszym interesie dziecka, porozmawiaj z dzieckiem. Dziecku też pozwól mówić poproś czule, aby nie powtarzało tego zachowania dla własnego bezpieczeństwa.
Kiedy ta reakcja zniknie?
To oczywiste, że możesz poczuć się źle, gdy dziecko śmieje się na Twoje próby zwrócenia mu uwagi. Wiele matek chciałoby nacisnąć przycisk, który usunąłby ten problem. Ale jedyne, co możesz zrobić, to zachować cierpliwość i spokój oraz postępować zgodnie z powyższymi poradami. Jeśli rozwijasz się jako osoba, tak samo będzie z Twoim dzieckiem.
Cierpliwość jest kluczem do promowania właściwej dyscypliny.
To mówiąc, jeśli Twoje dziecko ma roczek lub dwa lata i próbuje odwrócić Twoją uwagę przytulaniem się lub buziakami w policzek, nie oznacza to, że próbuje Cię wyśmiewać lub ignorować. Po prostu jeszcze nie wie, jak umiejętnie zarządzać własnymi emocjami. Ale kiedy przejdzie ten etap, pracujcie razem, nie szczędząc miłości i zrozumienia, aby wszystko układało się dobrze.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Sauter, D., Evans, B., Venneker, D., & Kret, M. (2018). How do babies laugh?. The Journal of the Acoustical Society of America, 144(3), 1840-1840. https://asa.scitation.org/doi/abs/10.1121/1.5068109
- Addyman, C., & Addyman, I. (2013). The science of baby laughter. Comedy Studies, 4(2), 143-153. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1386/cost.4.2.143_1