Samodzielne spanie, czyli przejście dziecka z łóżeczka do łóżka

W życiu każdego dziecka nadchodzi chwila przejścia z dziecięcego łóżeczka do łóżka we własnym pokoju. Jak sprawić, by ta zmiana była łatwa?

Przejście dziecka z łóżeczka do łóżka bez łez i ataków złości? Proste. Pod warunkiem, że to przejście do Twojego łóżka. Natomiast samodzielne spanie – w łóżku i we własnym pokoju, a nie w dziecięcym łóżeczku stojącym w sypialni rodziców – może być dla malucha znacznie trudniejszą zmianą. Może, ale nie musi, jeśli odpowiednio go do tego przygotujesz.

Na początku sama możesz mieć niemało wątpliwości. Czy dziecko jest już gotowe na samodzielne spanie? Co jeśli wypadnie z łóżka? A jeśli będzie się bało spać samo w ciemności?

Może maluch nie lubi spać sam? Może jest na to jeszcze za wcześnie? Może przestraszy się tego, że został sam w pokoju?

Przede wszystkim większość z tych obaw to bezpodstawny strach. Najczęściej okazuje się, że to rodzice boją się bardziej niż dziecko.

Niestety bywa też często tak, że obawy te przechodzą na dziecko. Choć początkowo maluch wcale nie uważał, że samodzielne spanie jest czymś strasznym, nagle zaczyna się tego bać.

Czas na samodzielne spanie, czyli kiedy przenieść dziecko z łóżeczka do łóżka w jego własnym pokoju

Nie istnieje jeden odpowiedni, uniwersalny moment ani wiek dla wszystkich dzieci. Można za to powiedzieć, że dobrze byłoby gdyby przed ukończeniem drugiego roku życia dziecko spało już samo. W przeciwnym razie spanie z rodzicami zamieni się w stały nawyk, który będzie bardzo trudny do zmiany.

Rodzice powinni wsłuchać się w swoje instynkty, ale nie polegać na podpowiedziach strachu, który często jest nieadekwatnie wielki. Pamiętaj, że dzieci są zazwyczaj bardziej niezależne niż nam się wydaje.

Najodpowiedniejszy moment na zmianę łóżeczka

Rodzice często wykorzystują moment, w którym dziecko nie mieści się do pierwszego, dziecięcego łóżeczka z barierkami i kupują mu własne duże łóżko, które wstawiają do pokoju dziecka a nie swojej sypialni. I to faktycznie jest dla malucha wspaniały moment na przejście ze spania z rodzicami do spania samodzielnie.

Jeśli chcesz – dosłownie i w przenośni – spać spokojnie, możesz na początek zamontować na łóżku barierki ochronne, które ochronią dziecko przed wypadnięciem. Przydadzą się też jako wsparcie przy wchodzeniu do łóżka i wychodzeniu z niego, na przykład wtedy kiedy dziecko będzie chciało pójść w nocy do łazienki.

Młodsze rodzeństwo a samodzielne spanie

Kiepskim pomysłem jest za to przenoszenie dziecka do własnego pokoju w momencie, w którym w domu pojawia się młodsze rodzeństwo. W takiej sytuacji starszy syn czy córka mogą poczuć, że młodsze dziecko zastępuje je i zabiera mu fizycznie i metaforycznie miejsce przy rodzicach. Mogą zareagować napadem złości, zazdrością albo smutkiem.

Jeśli wiesz, że niedługo pojawi się na świecie kolejne dziecko, zacznij przyzwyczajać starsze do samodzielnego spania na kilka miesięcy przed tym ważnym wydarzeniem. W ten sposób dziecko nie będzie uważało, że zmiana jego miejsca snu ma związek z pojawieniem się młodszego rodzeństwa.

Jeśli natomiast nie jest to Twoje pierwsze dziecko, być może samo przejmie inicjatywę. Maluch może nawet zaskoczyć Cię któregoś dnia prośbą o możliwość spania w łóżku, a nie dziecięcym łóżeczku, i w pokoju własnym lub ze starszym rodzeństwem, a nie w Twojej sypialni. Młodsze dzieci często chcą się czuć dojrzalej i poważniej. Będą więc chciały naśladować starszego brata czy siostrę również w kwestii spania.

Przyzwyczajanie dziecka do samodzielnego spania

Każde dziecko jest wyjątkowe. Dla niektórych samodzielne spanie będzie osiągnięciem i powodem do dumy, inne będą odczuwały to jako karę. W tym drugim przypadku możesz jednak sprawić, że dziecko zmieni podejście do spania we własnym pokoju na pozytywne.

Oto co możesz zrobić by sprawić, że przejście dziecka z łóżeczka do łóżka i własnego pokoju będzie przyjemne i bezproblemowe:

“Jesteś już dużą dziewczynką!” “Jesteś już dużym chłopcem!” Dzieci chcą na ogół dorosnąć jak najszybciej i uwielbiają kiedy ktoś postrzega i opisuje je jako “duże”. Najlepsze co możesz zrobić by pomóc im zacząć spać samodzielnie to powiedzieć, że są już za duże na dziecięce łóżeczko.

Jeśli pomożesz im wierzyć, że samodzielne spanie to oznaka “bycia dużym”, będą się cieszyły z tej zmiany i traktowały ją jako osiągnięcie. Traktuj samodzielne spanie jako nagrodę. Kiedy dziecko zachowywało się wyjątkowo dobrze i pozbierało wszystkie swoje zabawki, możesz na przykład powiedzieć: “Za dzisiejsze dobre zachowanie, możesz przespać całą noc samodzielnie, we własnym łóżku”. W ten sposób dziecko będzie postrzegało samodzielne spanie jako formę nagrody.

Spraw, że łóżko będzie im się kojarzyło z przyjemnością. Połącz nowe miejsce snu z czynnościami, które dziecko lubi. Poczytaj mu książkę tuż przed snem, zaśpiewaj ulubioną piosenkę, pobaw się z nim kilka minut maskotkami, z którymi śpi albo opowiedz zabawną historię. W ten sposób maluch zacznie postrzegać spanie w swoim pokoju jako coś znanego i przyjemnego.

Pozwól dziecku wybierać. Dobrym sposobem na przyzwyczajenie malucha do samodzielnego spania jest pozwolenie mu na wybranie pościeli, kocyka, pluszaków i elementów wystroju pokoju takich jak zasłony czy naklejki na ścianę. Niech dziecko uczestniczy w przygotowywaniu pokoju i łóżka. Dzięki temu zacznie widzieć to miejsce jako własną przestrzeń i będzie lubiło spędzać tam czas. Co więcej, nie będzie się bało w nocy, bo będą wiedziało, że ma przy sobie ulubione zabawki i jest w znanym, bezpiecznym miejscu.

Jak widzisz, dzieci w tym wieku można łatwo przekonać. Daj im do zrozumienia, że jesteś z nich dumna w związku z tym, że śpią samodzielnie, we własnym łóżku i własnym pokoju. Zobaczysz, że będą to robiły bardzo chętnie.