Odruch Landau - na czym polega i jak go oceniać

Odruch Landau - na czym polega i jak go oceniać

Ostatnia aktualizacja: 10 czerwca, 2018

Odruch Landau to jeden z wielu odruchów, które można zaobserwować w pierwszych miesiącach życia dziecka. Pokazuje on, czy system nerwowy dziecka działa prawidłowo. Dowiedz się, czym jest odruch Landau, jak go badać i jakie inne odruchy pojawiają się w pierwszych miesiącach życia.

Podobnie jak inne odruchy, odruch Landau to bezwarunkowa reakcja na bodźce. Odruchy to instynktowne działania naszego ciała. Są zapisane w naszym DNA, a ich główna funkcja to umożliwienie dopasowania się do otaczającego nas środowiska.

Istnieją odruchy pierwotne, z którymi się rodzimy, takie jak ziewanie, kichanie lub mruganie, a także odruchy wtórne, których “uczymy się” wraz z biegiem życia. Aby ocenić odruch Landau należy chwycić dziecko tak, aby było brzuchem do dołu (twarzą do ziemi) i unieść na rękach zgiętych pod odpowiednim kątem. Dziecko powinno wyprostować tułów oraz podnieść głowę i kończyny.

Tata podnoszący niemowlę na rękach

Takim ruchom zazwyczaj towarzyszy zginanie kolan i łokci. Dziecko stara się w ten sposób przeciwdziałać grawitacji i patrzy do przodu, by znaleźć wzrokiem punkt odniesienia.

Odruchy są pierwotne, gdy się z nimi rodzimy, lub wtórne, gdy uczymy się ich z biegiem czasu.

Odruch Landau – główne cechy

  • Odruch Landau pojawia się w czwartym miesiącu życia dziecka i trwa do drugiego roku żucia, jednak wielu badaczy uważa, że zanika on tuż po ukończeniu pierwszego roku życia.
  • Stanowi połączenie odruchu toniczno-błędnikowego, toniczno-szyjnego i wzrokowego.
  • Odruch ten staje się mniej wyraźny wraz z rozwojem świadomych ruchów dziecka.
  • Odruch powinien sprawdzać specjalista. Są ku temu dwa powody. Po pierwsze, będzie on w stanie odpowiednio ocenić reakcję dziecka, a po drugie, jeśli nie będziesz w stanie zapanować nad ruchami wykonywanymi przez dziecko, może ono upaść lub zrobić sobie krzywdę w inny sposób.

Co oznacza brak tego odruchu?

Brak tego odruchu sugeruje słabość ruchową tej części ciała dziecka, co oznacza, że trzeba będzie wykonywać z nim odpowiednie ćwiczenia poprawiające motorykę. Może również oznaczać opóźnienia w rozwoju mentalnym. W takim przypadku najlepiej jest stosować się do zaleceń lekarza.

Lekarze zaczynają badać ten odruch, gdy dziecko jest jeszcze bardzo małe. Ocena jest nie tylko jakościowa, ale również ilościowa. Innymi słowy, nie odnotowuje się jedynie obecności odruchu, ale też sposób jego wykonania, nawet jeśli jest całkowicie bezwarunkowy.

Jeśli oczekiwany odruch nie pojawia się, może to oznaczać braki w rozwoju. Jeśli odruch jest słaby, może sugerować wiotkość mięśni. Bardzo mocny odruch może świadczyć o syndromie odstawienia. Asymetryczny odruch może być objawem uszkodzenia obojczyka lub innych problemów.

Inne odruchy wtórne

Odruch Landau to nie jedyny odruch pojawiający się w pierwszych miesiącach życia dziecka. Inne główne odruchy to:

  • Odruch chwytny: dziecko zaciska dłoń w pięść by chwycić Twój palec lub inny zbliżający się do niego obiekt.
  • Odruch chodu automatycznego: dziecko próbuje chodzić, gdy jego stopy po raz pierwszy dotkną twardej powierzchni.
Ręce masujące stopy niemowlęcia
  • Odruch Galanta: gdy położysz dziecko na brzuchu i zaczniesz delikatnie klepać lub pocierać jedną stronę kręgosłupa, maluch odwróci się w stronę, po której jest dotykany.
  • Odruchy brzuszne: sprawdza się je podobnie ja powyższe, tyle że kładzie się dziecko na plecach i głaszcze się brzuch zamiast kręgosłupa, co powinno spowodować zgięcie tułowia.
  • Odruch pełzania: gdy położysz dziecko na brzuchu, powinno próbować poruszać nogami, aby zacząć pełzać. Ten odruch pojawia się zazwyczaj przed rozpoczęciem raczkowania.
  • Odruch raczkowania: pojawia się, gdy poprzedni odruch rozwinął się w wystarczającym stopniu. Musisz położyć dziecko na brzuchu na twardej powierzchni, aby dać mu oparcie. Od razu zareaguje i ustawi się w pozycji do raczkowania. Ten odruch pojawia się około 6-7 miesiąca życia i utrzymuje nawet wtedy, gdzie dziecko zaczyna już chodzić.
  • Odruch wyciągania palca: kiedy dłoń dziecka jest zaciśnięta w piąstkę, delikatnie głaszczemy zewnętrzną część ręki od małego palca do nadgarstka, aby dłoń się otworzyła. Ta technika jest bardzo przydatna jeśli chcemy, by dziecko coś puściło.

Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Alvarado, G. (2009). Los reflejos primitivos en el diagnóstico clínico de neonatos y lactantes. Revista de Ciencias Clínicas9(1), 15-26.
  • Santos-Trapote, D. (2017). Integración de los Reflejos Primitivos como génesis del desarrollo motor (Bachelor’s thesis).
  • Secadas, F. (1975). Evolución del comportamiento reflejo. Revista Española de Pedagogía, 19-45.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.