Mowa dziecka. Co robić kiedy tylko Ty jesteś w stanie zrozumieć?

Mowa dziecka. Co robić kiedy tylko Ty jesteś w stanie zrozumieć?
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 22 sierpnia, 2018

Miłość która łączy rodziców z dzieckiem jest wręcz nie do opisania. Relacja ta jest tak intymna, że własne emocje mamy i taty potrafią nimi kierować. Ten instynkt pomaga także zrozumieć co ma do przekazania mowa dziecka.

Rodzice są tłumaczami podczas tego fascynującego i momentami zabawnego okresu, w którym ich dziecko usiłuje wyrazić swoje uczucia i oczekiwania. Z pewnością niejednokrotnie bliscy znajomi czy rodzina pytała się Was – rodziców o co chodzi Waszemu dziecku. Następnie jako tłumacz skutecznie interpretujesz dźwięki, gesty, krzyki i bełkot.

Mimo, że mowa dziecka jest mało zrozumiała, wiesz doskonale co usiłuje przekazać Twoje dziecko. Doskonale znasz swoje dziecko, czytasz jego gesty, rozumiesz jego emocje i intencje. Wspólnie stworzyliście Wasz mały świat znaków i języka. Z kolei działanie rodziców jako przewodników powoduje, że te dźwięki stają się powoli wyrażane w słowach i spójnych zwrotach. Mowa dziecka stopniowo się kształtuje i rozwija. Krok po kroku łączy ona dziecko ze światem i społeczeństwem.

To co dziecko robi dzisiaj dzięki Twojej pomocy, w przyszłości zrobi  samodzielnie.

-Lev Semyonovich Vygotsky-

Mowa dziecka i jej rozszyfrowywanie

Mowa dziecka

Jenn Berman – psychoterapeutka rodzinna i ekspert w dziedzinie komunikacji i dynamiki rodzicielstwa, napisała niedawno interesującą książkę pod tytułem “Super Baby” wydaną przez Everest. W tej książce wyjaśnia coś wyjątkowego i niesamowitego: matki wiedzą jak komunikować się z własnymi dziećmi.

  • Eksperci rozróżniają “gaworzenie” i “dialekt mamy”.
  • Kiedy rozmawiamy z małym dzieckiem, które nie umie mówić, większość z nas robi to za pomocą dziecięcego języka w którym występuje wiele powtórzeń sylabicznych, takich jak “ta-ta-ta” lub “gu-gu”.
  • Niezależnie od tego czy uważamy, że ten rodzaj komunikacji jest dziecinny i kiepski czy też nie, nie jest on jednak tak użyteczny jak komunikacja wykorzystywana przez matkę lub ojca, którzy spędzają wystarczająco dużo czasu z dzieckiem. Rodzice wiedzą instynktownie jak komunikować się z maluszkiem.
  • “Dialekt mamy” (lub “dialekt taty”) wykorzystuje normalną komunikację lecz z żywym tonem i wolniejszą mową.
  • Rodzice naturalnie modelują język, kładąc szczególny nacisk na fleksję i wykorzystując prawdziwą komunikację, która nie ogranicza się do powtórzenia monosylab.
  • Używają oni tonu głosu dostosowanego do zdolności słyszenia dziecka a także wymawiają rzeczy w przesadny sposób tak by dziecko mogło rozróżniać dźwięki.

Moja mama mnie rozumie, czyli o więzi emocjonalnej

Mama z dzieckiem na kanapie

Niektórzy nawet wypowiadający się o instynkcie macierzyńskim i eksplozji hormonalnej uważają, że zmienia to automatycznie kobietę w matkę.

Jednak więzi emocjonalne nie pojawiają się automatycznie tylko i wyłącznie poprzez poród. Z pewnością jest to coś znacznie głębszego, co w rzeczywistości powstaje również bez potrzeby bycia w ciąży.

Ramiona matki w których śpią dzieci są stworzone z czystej czułości.

– Wiktor Hugo-

Rozumiem Cię ponieważ jesteś częścią mojego serca

Czasami nawet dzieląc spojrzenie z dzieckiem, wiesz czy jest przerażone, głodne lub dokucza mu dyskomfort.

Instynkt macierzyński i ojcowski powstaje z codziennego kontaktu, bliskości, bezsennych nocy, charakteru, który widzimy u dziecka oraz z jego preferencji, reakcji i potrzeb.

Wszystko to znajdzie odzwierciedlenie wcześniej czy później w jego bełkocie lub dźwiękach, które dziecko wypowiada kiedy jest podekscytowane, gdy zobaczy swoją ulubioną zabawkę lub kiedy potrzebuje Twojego dotyku i zainteresowania.

Komunikacja dziecka powstaje nie tylko poprzez naśladownictwo, lecz także przez emocjonalne interakcje miedzy rodzicami a dzieckiem.

Obraz mamy z dzieckiem

Dźwięki pełne emocji

Każde gaworzenie, szloch, płacz lub pierwsze słowa pochodzą z emocji, które pojawiają się w otoczeniu.

  • Im więcej bodźców tym więcej pozytywnych emocji. Dzięki nim komunikacja stanie się skuteczniejsza. Nie powinniśmy jednak naciskać na mowę dziecka: każdy ma swój czas a każdy maluszek podąża rytmem procesu dojrzewania.
  • To czego potrzebuje dziecko to przede wszystkim miłość, nieustanne dostarczanie zaufania i spokoju w oparciu o stałą i cichą lecz stymulującą komunikację.

Mama zawsze rozumie swoje maleństwo. Tato niestrudzenie będzie pełnił funkcję tłumacza. Oboje są najlepszymi kanałami, które przyczyniają się do coraz bardziej sprawnej i skutecznej komunikacji dziecka.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.