Nietrzymanie stolca u dzieci – jak sobie z nim radzić?
Nietrzymanie stolca u dzieci to zaburzenie, które często można przeoczyć, zwłaszcza u najmłodszych, lub pomylić je ze złym wychowaniem.
Wielu rodziców nie wie, czym jest nietrzymanie stolca u dzieci i nie ma pojęcia, że dość często zdarza się w dzieciństwie.
Nietrzymanie stolca u dzieci – co to jest?
Nietrzymanie stolca ma miejsce, gdy dziecko, które umie już korzystać z nocnika, traci panowanie nad ruchami jelit.
Mówiąc wprost: dziecko nie jest w stanie kontrolować gdzie i kiedy robi kupkę.
Dlaczego trudno je wykryć?
Nietrzymanie stolca można pomylić ze złym nawykiem lub złym zachowaniem. Rodzina może sądzić, że dziecko w ten sposób okazuje bunt, zwłaszcza jeśli zachowuje się w sposób problematyczny lub często sprzeciwia się rodzicom.
Jeśli dziecko bawi się i nie zdąży pójść do toalety, rodzina może myśleć, że dziecko popuszcza, bo zbyt długo wstrzymuje oddanie kału.
Jeśli nietrzymanie stolca u dzieci nie jest leczone, może wywołać zaburzenia psychologiczne o stałych skutkach.
Skąd wiedzieć, że dziecko ma problem z nietrzymaniem stolca?
Rodzice mogą stwierdzić, że dziecko cierpi na nietrzymanie stolca, jeśli takie wypadki zdarzają się kilka razy w tygodniu.
Co wywołuje nietrzymanie stolca?
Nietrzymanie stolca u dzieci ma wiele przyczyn, ale dwie najczęstsze to zaparcia i biegunki.
Zaparcia
Zaparcie to jedna z głównych przyczyn prowadzących do nietrzymania stolca.
Kiedy dziecko ma zaparcie, w jego jelitach zbiera się duża, twarda masa stolca, która utrudnia wypróżnianie.
Mimo tego układ pokarmowy dalej pracuje, a płynny lub miękki stolec może wyciec omijając uwięzioną masę kału.
Biegunka
Dziecko może cierpieć również z powodu nietrzymania stolca jeśli ma biegunkę. Nie jest w stanie kontrolować ruchów jelit i może załatwić się nie zdając sobie z tego sprawy
Co możesz zrobić?
Po pierwsze powinnaś zabrać dziecko do lekarza. Dzieci ciepiące na nietrzymanie stolca lub niejednorodnych stolców powinny przejść przez wszystkie badania.
To pomoże lekarzowi wyeliminować inne schorzenia, na przykład zaburzenia neurologiczne lub urazy rdzenia kręgowego.
Lekarz będzie w stanie określić, czy nietrzymanie stolca jest wywołane zaparciem czy biegunką.
Może również ocenić problemy emocjonalne. Jeśli to one są przyczyną zaburzeń, dziecko będzie musiało udać się do psychologa lub psychiatry.
Wpływ na życie
Nietrzymanie stolca w dzieciństwie może wywierać wpływ na socjalizację dziecka. Maluchy, które mają problem z kontrolowaniem ruchów jelit często unikają zabawy z innymi.
Boją się, że “wypadek” przydarzy im się w towarzystwie przyjaciół. Mogą winić siebie i wstydzić się własnego ciała.
Jeśli ten problem nie będzie leczony, może prowadzić do chronicznych zaparć, zapaleń pęcherza, problemów żołądkowych i braku apetytu.
Czy nietrzymanie stolca może przejść samo?
Ważne, byś porozmawiała ze swoim dzieckiem. Pomóż mu ustalić plan chodzenia do toalety i zaakceptować, że to coś normalnego i nie powinno być źródłem niepewności. Nietrzymanie stolca może przejść samoczynnie.
Jeśli nietrzymanie stolca jest wywołane zatwardzeniem lub biegunką, może minąć, gdy wyleczy się przyczynę.
Jak możesz jeszcze pomóc dziecku?
Dzieci, które cierpią na nietrzymanie stolca, potrzebują wsparcia ze strony rodziny.
Musisz nauczyć dziecko, jak chodzić do toalety, kiedy i jak korzystać z nocnika. Nawet zwykłe sadzanie na toalecie kilka razy dziennie może pomóc.
Porozmawiaj z dzieckiem o tym problemie, nawet jeśli jest wstydliwy. Nie pomożesz maluchowi piorąc w tajemnicy jego brudne ubrania lub udając, że nikt niczego nie zauważył.
Nigdy nie zawstydzaj dziecka, gdy przydarzy mu się “wpadka”. To tylko pogorszy sytuację. Z tym problemem można łatwo sobie poradzić w dzieciństwie i nie musi stać się traumą na całe życie.
Kara i krytyka może zniszczyć korzystne działanie leczenia fizycznego lub psychicznego dobranego przez lekarza.
Negatywne reakcje sprawią, że dziecko nie będzie chciało dzielić się swoimi zmartwieniami i uczuciami z Tobą i innymi członkami rodziny.
Jeśli Twoje dziecko cierpi z powodu nietrzymania stolca, chwal je za każdym razem, gdy zdąży udać do toalety i nie zabrudzi majtek. Pamiętaj, to trudny czas dla malucha.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Alcázar, M. P. (2003). Diarrea, clínica y tratamiento. Farmacia profesional, 17(4), 84-90. https://www.elsevier.es/es-revista-farmacia-profesional-3-articulo-diarrea-clinica-tratamiento-13046489
- Guiraldes, E., Novillo, D., & Silva, P. (2005). Encopresis en el paciente pediátrico. Revista chilena de pediatría, 76(1), 75-83. https://www.scielo.cl/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0370-41062005000100010
- SOTO, B. M. S. (2006) ¿LAS DISFUNCIONES EMOCIONALES PRODUCEN ENCOPRESIS?. http://biblio3.url.edu.gt/Tesario/2013/05/42/Son-Maria.pdf