Wspólne budzenie się - prawdziwe szczęście

Wspólne budzenie się - prawdziwe szczęście
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 19 maja, 2018

Wspólne budzenie się, otwieranie oczu w nowym dniu, czucie oddechu dziecka i bliskość między mamą i tatą to kwintesencja słowa, które powinno stanowić cel całego życia: szczęście. Niewiele momentów bardziej zapadnie w pamięć młodych rodziców niż poranne momenty intymności. Czas dzielony z nowym życiem wpisuje się w nasz umysł pozostawiając uczucie miłości, partnerstwa i dobrego życia. Z pewnością przez wiele lat będziemy pamiętać te magiczne chwile.

Wspólne budzenie się to esencja spania razem, osobistej praktyki, na którą mogą zdecydować się wspólnie rodzice. Oczywiście nie każdy się z tym zgodzi. Wiele osób idąc do pediatry zataja przed nim, że śpią razem z dzieckiem, obawiając się reakcji profesjonalistów, którzy ostrzegają nas przed zgubnymi skutkami, jeśli nie będziemy robić tego umiejętnie.

Ale posiadamy mocno zakorzeniony instynkt. Ojcowie wiedzą, jak przygotować łóżko, jak ułożyć dziecko i jak się zachowywać, aby odpoczynek był bezpieczny. Nasz szkrab będzie miał jeszcze czas, by spać we własnym łóżku. Z czasem sam nas o to poprosi, zapewne wtedy, gdy będziemy się tego najmniej spodziewali. Do tego czasu mama i tata tworzą swój mały świat i cieszą się magicznymi chwilami, które daje wspólne budzenie się z dzieckiem tuż obok nich.

Wspólne budzenie się daje równowagę i spokój

Dziecko, które wielokrotnie budzi się w środku nocy nie ma żadnych problemów. Nie jest z nim nic nie tak. Nie zawsze jest chore. Nie jest trudnym dzieckiem. To zwyczajne dziecko, które potrzebuje jednej rzeczy: bliskości mamy.

Należy pamiętać, że w momencie narodzin mózg dziecka jest wciąż bardzo niedorosły. Potrzebuje trzech rzeczy: jedzenia, bezpieczeństwa i rutyny. To właśnie rutyna pomoże trochę uregulować jego rytm dobowy, nauczy rozpoznawać dzień i noc, zrozumieć, że po kąpieli przychodzi czas na odpoczynek, że mama zawsze będzie przy nim, gdy jej będzie potrzebował i że nie ma się czego bać, bo zawsze o niego zadba i go nakarmi.

Taka stabilność biologiczna i emocjonalna przyjdzie z czasem. Około 3 roku życia wykształcają się bardziej skomplikowane struktury mózgowe odpowiadające za ciągły odpoczynek przez całą noc bez budzenia się i bez instynktownego “lęku”, który sprawia, że dziecko stale potrzebuje rodziców. Do tego momentu, jeśli rodzice się na nie zdecydują, wspólne spanie może działać bardzo korzystnie.

Mama z przytulonym dzieckiem - wspólne budzenie się

Synchronizacja termalna między mamą a dzieckiem

Wspólne spanie i wspólne budzenie się sprawia, że dziecko nie tylko czuje się bardziej zrelaksowane, bezpieczne i chronione, ale również umożliwia mu regulację temperatury ciała.

  • Wiadomo, że gdy dziecko ma bezpośredni kontakt ze skórą matki, temperatura piersi zmienia się w zależności od potrzeb dziecka. Gdy dziecko jest zimne, temperatura piersi wzrasta o dwa stopnie Celsjusza, by je ogrzać, a jeśli dziecko jest już ciepłe, temperatura piersi zmniejsza się.
  • Ten fenomen nazywany jest synchronizacją termalną i ma wyjątkowy cel: zachęcanie do bezpośredniej opieki nad dzieckiem w pierwszych latach życia, bo pierś matki to kluczowe miejsce dla dziecka.

Ludzie lubią być blisko swoich opiekunów

Jedyna stabilna skała, jedyna działająca instytucja, jaką znam, to rodzina.

-Lee Iacocca-

Wspólne budzenie się rano, rozpoczynanie nowego dnia w spokojnym łóżku i uczucie bliskości przynosi ogromne korzyści naszemu życiu emocjonalnemu i naszemu mózgowi. Można to z łatwością wytłumaczyć: ludzie są istotami społecznymi i potrzebują bliskości swoich opiekunów.

  • Nie dotyczy to jedynie dziecka. Wiemy, że pierwszych latach życia bliskość mamy i taty jest dla niego kluczowa.
  • Należy również pamiętać, że mama jest opiekunem taty, a tata jest opiekunem mamy. Gdy są blisko siebie, czują się bezpieczni. Chcą czuć swój dotyk, a gdy otworzą oczy w środku nocy wiedzieć, że towarzyszy im najważniejsza osoba w ich życiu, ta, której oddali swoje serce.
Mama i tata śpiący z dwójką dzieci

Dlatego też wspólne spanie i budzenie się z dzieckiem pomaga stworzyć jeszcze mocniejszą więź. Wszyscy jesteśmy dla siebie nawzajem opiekunami. Potrzebujemy tego, a dzielenie niewielkiej przestrzeni w nocy w łóżku jest bardzo korzystne dla wszystkich.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Landa Rivera, L., Díaz-Gómez, M., Gómez Papi, A., Paricio Talayero, J. M., Pallás Alonso, C., Hernández Aguilar, M. T., … & Lasarte Velillas, J. J. (2012). El colecho favorece la práctica de la lactancia materna y no aumenta el riesgo de muerte súbita del lactante: Dormir con los padres. Pediatría Atención Primaria, 14(53), 53-60. http://scielo.isciii.es/pdf/pap/v14n53/revision1.pdf
  • Horsley T, Clifford T, Barrowman N, Bennett S, Yasdi F, Sampson M, et al. (2007). Benefits and harms associated with the practice of bed sharing. Arch Pediatr Ado- lesc Med. 2007;161:237-45.
  • Martin Martin, R., Sanchez Bayle, M., & Teruel de Francisco, M. C. (2017). El colecho en nuestro medio: estudio de casos y controles en las consultas pediátricas de Atención Primaria. Pediatría Atención Primaria, 19(73), 15-21. http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1139-76322017000100003
  • Rodríguez Villar, V., Moreno, M., & Navío, C. PRACTICANDO EL COLECHO. ASESORAMIENTO DE LA MATRONA. http://www.trances.es/papers/TCS%2005_3_6.pdf
  • Ball, H. L., Hooker, E., & Kelly, P. J. (2000). Parent–infant co‐sleeping: fathers’ roles and perspectives. Infant and Child Development: An International Journal of Research and Practice, 9(2), 67-74. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/1522-7219(200006)9:2%3C67::AID-ICD209%3E3.0.CO;2-7

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.