Gruczolistość pochwy: przyczyny i leczenie

Gruczolistość pochwy to choroba, której leczenie należy rozpocząć szybko i sprawnie, nawet jeśli nie jest w stanie zaawansowanym. Dzięki temu kobieta będzie w stanie uniknąć długotrwałego dyskomfortu.

Szacuje się, że gruczolistość pochwy występuje u 0,3 na 100.000 kobiet. U cierpiących na nią pacjentek tkanka gruczołowa pokrywa błony śluzowe w obszarze pochwy. Taką tkankę nazywa się nabłonkiem. Przy tym zaburzeniu przyjmuje cylindryczny kształt w pochwie.

Aby zrozumieć czemu istnienie nabłonka w błonach śluzowych stanowi problem, należy przypomnieć sobie niektóre fakty. Po pierwsze, pamiętaj, że pochwa to wyjątkowy organ złożony z mięśni i śluzówki. Ma cylindryczny kształt i długość wynoszącą około dziewięć centymetrów.

Pochwa mieści się między odbytem a pęcherzem moczowym i ciągnie się od macicy do warg sromowych. Jej ściany złożone są z wielu warstw, które różnią się w zależności od stanu hormonalnego kobiety i są niezwykle elastyczne.

Wewnętrzna część pochwy składa się z szorstkiej błony śluzowej, które ma charakterystyczny wygląd poprzecznych zmarszczek.

Nabłonek to tkanka, która tworzy ściany pochwy. Jest zazwyczaj powierzchowny lub głęboki, a w niektórych przypadkach potrafi wykraczać nawet poza pochwę. Gruczolistość pochwy to łagodna zmiana, ale może przemienić się w niektóre rodzaje raka, jeśli nie będzie leczona.

Rodzaje gruczolistości pochwy

Wyróżniamy dwa rodzaje tej patologii. Może pojawić się naturalnie lub może ją wywołać leczenie hormonalne.

• Nagła lub naturalna: Ten rodzaj gruczolistości pochwy dotyka czasem dorosłe kobiety przyjmujące doustne środki antykoncepcyjne. Badania wykazały, że dietylstylbestrol używany zwłaszcza w latach 1940-1978 by zmniejszyć ryzyko poronienia u kobiet w ciąży powodował gruczolistość pochwy.
• Wywołana lub sprowokowana. W takim przypadku powinno się zwrócić uwagę na związek z rakiem podstawnokomórkowym. Badania sugerują, że ten rodzaj gruczolistości pochwy może występować u kobiet, które zaraziły się wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) i muszą przejść zabieg chirurgiczny, aby usunąć wszystkie brodawki wywołane przez wirus.

Gruczolistość pochwy i jej objawy

1. Ból pochwy

Odczuwalny dyskomfort podobny do skurczów brzucha, które występują tuż przed miesiączką, z uczuciem dużego nacisku na ściany pochwy. To bez wątpienia najbardziej irytujący objaw w codziennym życiu pacjentek.

2. Upławy

Wytwarzanie nadmiernej ilości wydzieliny z pochwy. Ma konsystencję podobną do żelu i jasny kolor.

Chociaż upławy nie mają zapachu, są bardzo nieprzyjemny. Można je pomylić z wydzieliną z pochwy, która towarzyszy infekcjom grzybiczym.

3. Ból podczas stosunku

Kiedy kobieta cierpiąca na gruczolistość pochwy uprawia seks, stosunek może być niezwykle bolesny. Należy unikać wymuszania współżycia w okresie występowania schorzenia. Jednak trzeba podkreślić, że ta choroba nie jest zakaźna.

4. Krwawienie w trakcie cyklu

Krwawienie nie powinno występować poza okresem, dlatego taki objaw wskazuje, że dzieje się coś niepokojącego.

Leczenie gruczolistości pochwy

Zazwyczaj stosuje się kwas trójchlorooctowy w stężeniu 50%. Takie leczenie jest mniej bolesne niż wymrażanie lub zabieg chirurgiczny, ale nie można go stosować w przypadku wewnętrznych lub bardzo głębokich uszkodzeń pochwy.

Inny często stosowany sposób leczenia to endoskopowe usunięcie tkanek przy pomocy pętli diatermicznej. W trakcie zabiegu bardzo cienki drut w kształcie rączki podłącza się do źródła prądu o wysokiej częstotliwości. Takie narzędzie umożliwia precyzyjne usunięcie zajętych części pochwy.

To jeden z mniej bolesnych zabiegów, który umożliwia usunięcie zmienionego nabłonka, aby mógł zostać poddany badaniom.

Można także zdecydować się na usunięcie tkanek laserem molekularnym. Używa się go, bo działa na długości fal, która jest bardzo dobrze pochłaniana przez wodę, a tym samym przez żywe tkanki.

Leczenie gruczolistości pochwy powinno się zacząć szybko, nawet mimo tego, że choroba nie jest złośliwa. Dzięki temu można uniknąć długotrwałego dyskomfortu.

Aby zapobiec chorobie należy regularnie badać się u ginekologa i dobrać odpowiednie tabletki antykoncepcyjne, jeśli zdecydujesz się je brać.