Tata jest bardzo ważny dla mojego wychowania

Tata jest bardzo ważny dla mojego wychowania
María Alejandra Castro Arbeláez

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Mój tata jest bardzo ważny dla mojego wychowania. Ten dziecięcy bohater prowadzi mnie przez całe moje życie i staje się wzorem do naśladowania. Tata będzie podążał za mną, gdy będę dorastać.

Mój tata jest synonimem zabawy, siły i dobroci. To ten krzepki mężczyzna, który zaczął mnie trzymać, mimo że bał się żeby mnie nie zranić, widząc mnie tak małego, bezradnego i kruchego. Jest jednak człowiekiem, który na nowo odkrył siebie, aby nieść mnie ze szczególną troską i który dziś nadal ma klucz do mojego serca.

Mój tata to pełnia szczęścia

Mój tata ma parę mocnych ramion, gotowych udzielić najbardziej uzdrawiającego i uspokajającego uścisku. Próbuje ukształtować mnie jako osobę, przez swoją głęboką miłość i sprawia, że czuję się kochany. Pociesza mnie i wzmacnia, gdy napotkam życiową przeszkodę, z którą nie daję sobie rady.

Mój tata jest kompasem w moim życiu. Ilekroć jestem zdezorientowany, zwracam się do niego po jego mądre rady w formie najdokładniejszych i trafnych słów. Jest opiekunem i przewodnikiem.

Tata niesie dziecko na ramionach

On jest przejawem czystej miłości, która pojawia się wtedy, gdy jej najbardziej potrzebuję. Reprezentuje to, jak chcę czuć się kochanym, pielęgnowanym, cenionym i szanowanym przez partnera w przyszłości. Sam pokazuje jak traktować kobietę i sprawić, by kochała go każdego dnia.

Mój tata jest silniejszy i odważniejszy niż rzymski gladiator. Okazuje się twardy jak skała w trudnych chwilach. Oferuje słowa i opiekę, które koją rany. To prawdziwy wojownik, który nauczył mnie, jak kochać życie, jak walczyć z uporem i wysiłkiem o tych, których kochamy. Postawił się na drugim miejscu, ustawiając rodzinę jako priorytet. Jesteśmy jego dumą i radością.

Mój tata znany jest z tego, że stara się mnie uszczęśliwić, odwołując się do prostych zasad mojego szczęśliwego i niewinnego świata. I dlatego zawsze będę wdzięczny zarówno mamie, jak i tacie za zaspokajanie moich potrzeb.

Za to wszystko, a nawet więcej, zawsze będę twierdził, że ta czarująca osoba  jest pełna magii. Wypełnia ją czysta i bezwarunkowa miłość, którą można zademonstrować w najsłodszych gestach, spojrzeniach i uśmiechach. One wykraczają poza samo piękno słów.

Tata śpi z córką w łózku

Mój tata ma dar uczenia mnie poprzez zabawę

Ten anonimowy bohater, który budzi się w niemożliwych godzinach, wraca do domu zmęczony po wyczerpującym dniu pracy i wciąż spędza dużo czasu ze mną. Pyta mnie, jak minął mi dzień, czego nauczyłem się w szkole, a nawet ze mną gra. Dlatego tata jest nie tylko zabawny, ale ma dar zaszczepiania nauki poprzez zabawę. Bardziej przyjemne jest uczenie się kolorów, cyfr i liter poprzez śpiewanie lub poprzez zabawę, którą tylko on jest w stanie wymyślić.

Mój tata jest najlepszym bramkarzem. Jest moim najlepszym koniem wojennym podczas zabaw w parku. Jest rekinem, który najbardziej mnie przeraża i zarazem rozśmiesza, kiedy bawimy się w wodzie. Jest wspaniałym kumplem w te noce, kiedy obawiam się, że pojawią się duchy.

Z tych wszystkich powodów i wielu innych, mój tata ma również fundamentalne znaczenie w moim wychowaniu. Pozwólcie mu zająć należne mu miejsce niezależnie od okoliczności pamiętając, że dziecko potrzebuje dwojga rodziców. Moja miłość zawsze będzie wieczna i bezwarunkowa do obojga rodziców.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.