Nadopiekuńcza mama - 8 typowych cech

Napisane i zweryfikowane przez pedagog Marisol Rendón Manrique.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Nadopiekuńcza mama, co to w ogóle oznacza? W naszym artykule przedstawimy 8 najbardziej typowych cech mam, które świadczą o nadopiekuńczości nad swoimi pociechami. Oczywistym jest fakt, że każdy z rodziców zawsze chce jak najlepiej dla swoich dzieci, jednak czasami zdarza się, że to, co uważamy za dobre, sprawia im ból.

Istnieje wiele nadopiekuńczych rodziców, którzy czasami nieświadomie uniemożliwiają swoim dzieciom przejęcie kontroli nad swoim własnym życiem. W efekcie nasze pociechy nie są w stanie podejmować własnych decyzji, nie posiadają osobistej wolności i nie doznają swoich własnych doświadczeń. Nadopiekuńcza mama, tata, babcia, dziadek czy jest dobrym rozwiązaniem dla Twojego dziecka?

Czy kiedykolwiek zastanawiałaś się, czy Ty również jesteś nadopiekuńczą mamą? Przeczytaj nasz artykuł i sama się przekonaj.

Pamiętaj, że Twoja praca, jako matka powinna koncentrować się nie tylko na ochronie Twoich dzieci i zapobieganiu konfrontacji.

Ważne jest również, abyś dała im narzędzia do stawienia czoła wyzwaniom i pokonywania przeciwności. Narzędzi, które pomogą im stać się niezależnymi i zdolnymi ludźmi.

Nadopiekuńcza mama – podstawowe cechy

1. Próba rozwiązania wszystkich problemów swoich dzieci

Gdy pojawiają się trudności, nadopiekuńcze matki lubią natychmiast przejmować kontrolę. Starają się, aby ich dzieci nie odczuwały żadnego dyskomfortu.

Kiedy dzieci nigdy nie odczuwają dyskomfortu, nie mogą rozwijać tolerancji wobec frustracji. Zmniejsza to także ich zdolność do rozwiązywania problemów.

2. Nadmierny kontakt ze szkołą dzieci

Zamiast uczyć swoje dzieci, jak samodzielnie skonfrontować się z sytuacjami, super mamy szukają interwencji ze strony osób trzecich. Kiedy pojawia się problem w szkole, nadopiekuńcza mama idzie prosto do nauczyciela, aby go rozwiązać.

Nie ma znaczenia, jak duży jest problem. Nadopiekuńcze mamy szukają natychmiastowej pomocy w utrzymaniu dzieci w ich ochronnej bańce.

3. Robienie wszystkiego, aby ich dzieci odniosły sukces w każdej dziedzinie życia

Każdy człowiek uczy się na zasadzie prób i błędów, oraz przezwyciężania frustracji. Dzieci, które mają nadopiekuńczych rodziców, nie mają okazji angażować się w działania, które pozwalają im uczyć się nowych rzeczy.

Oczywiście rodzice mają dobre intencje, ale dziecko jest pozbawione szansy na odkrywanie i rozwijanie nowych umiejętności.

4. Zbytni protekcjonalizm, gdy coś nie idzie dobrze

Ważne jest, aby dzieci mogły identyfikować i wyrażać swoje uczucia. Muszą nauczyć się radzić sobie ze smutkiem, złością i bezradnością.

Zamiast robić wszystko, aby nasze dzieci czuły się tylko dobrze, musimy pomagać im akceptować i pokonywać wyzwania.

5. Kontrolowanie przyjaźni swoich dzieci

Wszyscy, którzy żyją z dzieckiem pod jednym dachem mają duży wpływ na ich zachowanie. Nadopiekuńcza mama stara się uniemożliwić swoim dzieciom interakcję z innymi, tzn. takimi, które uważają za “złe”.

Natomiast to same dzieci muszą uświadomić sobie, kto jest “dobry”, a kto “zły”. Nauka tworzenia zdrowych relacji międzyludzkich to umiejętność, którą każdy musi rozwinąć samodzielnie.

6. Brak prywatności

Ciągła czujność nad tym, co robią dzieci, może być niezdrowa. Jest w porządku, aby matka martwiła się o dobre samopoczucie swoich dzieci, jednak przekroczenie tego limitu może być szkodliwe.

Wraz z wiekiem dzieci zaczną domagać się prywatności, aby rozpocząć własne życie. Jest to całkowicie normalne i stanowi część procesu dojrzewania.

Nadopiekuńcza mama nie szanuje tych ograniczeń oraz prawa dziecka do trzymania rzeczy w tajemnicy.

7. Brak obowiązków domowych

Współpraca i poczucie przynależności do rodziny opiera się na dyscyplinie. Dzieci, które są wychowywane w sposób nadopiekuńczy, nie rozumieją pojęcia wzajemności, ani nie przyczyniają się do rozwoju społeczeństwa.

Dzieci zaczynają wierzyć, że ich własne uczucia, myśli i potrzeby powinny być priorytetem dla wszystkich.

8. Ukrywanie prawdziwych realiów świata

Jako dorośli wiemy najlepiej, że świat jest pełen niesprawiedliwości i nieprzyjemnych sytuacji. Dzieci również muszą wiedzieć o istnieniu tych zagrożeń. Muszą być przygotowane na ich pokonanie.

Jeśli nie przygotujemy naszych dzieci w odpowiedni sposób, będą narażone na ryzyko pochłonięcia ich przez ten zacięty świat.

Jak wiele z powyższych cech możesz sobie przypisać? Nawet jeśli chcesz najlepiej dla swoich dzieci, musisz nauczyć je samodzielnego radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

Nie zawsze będziesz w pobliżu, aby móc im pomóc uzyskać wszystko, czego potrzebują. Wychowuj swoje dzieci tak, aby mogły stać się niezależnymi i silnymi ludźmi.