Ataki złości u dziecka - jak sobie z tym poradzić?

Ataki złości u dziecka - jak sobie z tym poradzić?
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 12 czerwca, 2018

Niewiele sytuacji jest trudniejszych do rozwiązania niż ataki złości u dziecka. Jeśli chodzi o dialog ze zdenerwowanym dzieckiem przedstawiamy kilka zaleceń, których należy przestrzegać, aby wszystko skończyło się dobrze.

Ataki złości u dziecka są bowiem etapem przejściowym i nie należy w ich obliczu popadać w panikę.

Komunikacja z rozgniewanym dzieckiem może być bardzo trudna. Kiedy Twoje dziecko ma wybuch złości, zwykle nie można z nim negocjować ani racjonalnie porozmawiać. Gniew twojego dziecka powstrzymuje go przed słuchaniem tego, co próbujesz mu powiedzieć. Co możesz zrobić w takiej sytuacji?

Ataki złości u dziecka – co zrobić?

Rodzice często nie wiedzą, jak zareagować, gdy dziecko jest rozgniewane, a tym bardziej, jak z nim rozmawiać. Ataki złości u dziecka naprawdę zaburzają komunikację. Kiedy dziecko wpada w gniew, zaczyna płakać, staje się agresywne lub rzuca rzeczami, rodzice często tracą chłodną głowę i surowo karają swoje dzieci.

Aby uchronić dziecko przed napadami złości, rodzice muszą zastosować porady najlepszych specjalistów w zakresie pozytywnej dyscypliny. Te wskazówki pomogą Ci utrzymać zdrowe relacje rodzic-dziecko i dobrą komunikację.

Obrażone dziecko

1. Unikaj złego traktowania dziecka

Kiedy pojawiają się ataki złości u dziecka, rodzice uciekają się do klapsów, krzyków, kary lub autorytarnego tonu, który może doprowadzić do złamania relacji rodzinnych. Dzieci są bardzo inteligentne i dobrze rozumieją, co próbujesz im powiedzieć.

Dlatego najlepiej zawsze wpajać dzieciom wartości takie jak szacunek i troskę o innych. Oczywiście nie oznacza to, że dzieci nie potrzebują dyscypliny. Ustalanie ograniczeń dla dzieci jest ważną częścią ich rozwoju.

Niektórzy uważają, że klapsy i kary cielesne są podstawowymi elementami edukacji małego dziecka. Dla takich osób dyscyplina oznacza kary cielesne, aby pokazać dziecku, że zachowuje się źle.

Ale ta forma karcenia nie jest korzystna dla Twojego dziecka, zwłaszcza gdy pojawiają się napady gniewu.

“Gniew jest kwasem, który może wyrządzić więcej szkody naczyniu, w którym jest przechowywany, niż czemukolwiek, na co jest wylewany”

2. Dbaj o emocje swoich dzieci

W młodym wieku dzieci są pełne sprzecznych emocji. Logiczne jest, że muszą nauczyć się kontrolować je, jak robi to większość dorosłych.

Dlatego wyrażają swoją złość i frustrację bez ograniczeń, często rzucając się na podłogę, kopiąc i krzycząc. Ataki złości u dziecka obejmują wszystkie te formy wyrażania frustracji.

Na rodzicach spoczywa odpowiedzialność, by dać najmłodszym dobry przykład. Musisz zachować kontrolę nad własnymi emocjami i nie reagować impulsywnie. W przeciwnym razie Twoja reakcja może mieć negatywny wpływ na emocje dziecka i spowodować długotrwały uraz.

3. Dziecko Cię obserwuje – bądź dobrym przykładem

Jeśli myślisz, że nieustannie krzycząc na dzieci pomożesz im kontrolować emocje, jesteś w poważnym błędzie.

Rodzice muszą być pierwszymi, którzy radzą sobie z własnym gniewem, ponieważ gwałtowne gesty, zarówno werbalne, jak i fizyczne, będą jedynie przykładami przemocy dla dzieci.

Twoje dzieci są w trakcie rozwoju. Obserwują, jak ich rodzice zachowują się w złości. Pamiętaj więc, że Twoja frustracja pozostawi trwałe piętno na dziecku.

Jeśli zamiast krzyczeć, mówisz: “Obniż głos, proszę. Nie mogę cię zrozumieć. Dlaczego nie powiesz mi, co się dzieje, nie krzycząc, a spróbujemy wspólnie rozwiązać problem”, pomoże to złagodzić napięcie w tym momencie, a Ty będziesz w stanie przeprowadzić dialog z maluchem.

Płacząca dziewczynka

4. Posłuchaj

Jeśli twoje dziecko próbuje z Tobą porozmawiać o tym, co je dręczy, może próbować wyrazić siebie, krzycząc i płacząc. Ataki złości u dziecka mogą czasami prowadzić wręcz do histerii.

Zachowaj spokój, kucnij do poziomu dziecka i spokojnie poproś je o wyjaśnienie, co się dzieje. Stworzy to odpowiednie środowisko, w którym będzie ono mogło czuć się słuchane i poczuje, że się o nie troszczysz.

Reagując w ten sposób, gniew dziecka zacznie słabnąć, gdyż będziesz oferować mu rozwiązanie problemu, w obliczu którego staje. Nie ignoruj swojego dziecka ani nie reaguj sarkastycznie. Raczej okazuj zainteresowanie i wyrażaj zrozumienie dla jego obawy. Pozwoli to maluchowi zdobyć się na pozytywną reakcję.

5. Zredukuj poziom emocji

Nie oznacza to ulegania dziecięcemu kaprysowi lub niechęci. Gdy pojawiają się ataki złości u dziecka, musi być zachowana równowaga. Jeśli Twoje dziecko często denerwuje się z powodu drobnych rzeczy, warto spróbować pomóc mu nabrać dystansu do pewnych spraw.

6. Zatrzymaj agresję

Jeśli twoje dziecko zacznie uderzać na oślep lub wymyka się spod kontroli, porozumienie się z nim może być bardzo trudne. W takim przypadku najlepiej trzymać dziecko za ramiona i patrzeć mu w oczy.

Powiedz mu, że nie pozwolisz na takie zachowanie w Twoim domu (lub gdziekolwiek jesteś). Kiedy to robisz, musisz wykazać się stanowczością.

7. Weź głęboki oddech

Kiedy twoje dziecko nie zrobi tego, o co prosisz, możesz poczuć gniew, który spowoduje chęć krzyknięcia na nie. Ale najlepszą rzeczą, jaką możesz w tej sytuacji zrobić, to odejść, wziąć głęboki oddech i spokojnie wrócić.

Zalecana jest pozytywna dyscyplina. Na przykład: “Okej, zdecydowałeś, że nie sprzątniesz swoich zabawek. Twoja decyzja oznacza, że ​​nie będziesz mógł się nimi jutro bawić.”

8. Mów spokojnie

Spokojne wyjaśnienie dziecku, że rozumiesz, co czuje, jest dobrym sposobem na rozładowanie napięcia. Powiedz dziecku, że też czasami się denerwujesz i czujesz się przytłoczona, ale nie kopiesz ani nie krzyczysz. To może pomóc dziecku uspokoić się.

Łagodne mówienie do dziecka, które jest zdenerwowane, pomoże zmniejszyć złość. Możesz również poklepać je po plecach, pogłaskać je, przytulić – w ten sposób łatwiej będzie mu się uspokoić.

W rzeczywistości Twoje dziecko może zachowywać się tak, ponieważ pragnie uczuć i uwagi. Ataki złości u dziecka mogą być jedynie wołaniem o miłość rodziców.

Korzystanie z pozytywnej dyscypliny jest jedną z najlepszych alternatyw rekomendowanych przez specjalistów terapii rodzinnej, aby pomóc dziecku w zrozumieniu powodów odczuwanych emocji.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.