Przespać całą noc - naucz tego dziecko

Przespać całą noc - naucz tego dziecko
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 11 czerwca, 2018

Istnieje wiele sposobów, by nauczyć dziecko jak przespać całą noc. Będziesz potrzebowała wiele cierpliwości i wytrwałości, by pomóc mu wypracować dobre nawyki. Aby dziecko nauczyło się jak przespać całą noc, rodzice będą musieli wykazać się determinacją, bo to trudne zadanie. Nie ma dwóch takich samych dzieci, więc każda rodzina musi znaleźć metody dostosowane do potrzeb malucha.

Czasem możesz natknąć się na sprzeczne sposoby, które mogą być skuteczne u tego samego dziecka w różnych etapach jego życia. Specjaliści zalecają rozpoczęcie stosowania technik pozwalających przespać całą noc w czwartym miesiącu życia dziecka. Jednak odpowiedni czas to kwestia dość indywidualna.

Niektóre dzieci śpią przez kilka godzin z rządu praktycznie od samych narodzin, inne zaś mają z tym większy problem.

Co zrobić, by dziecko mogło przespać całą noc

Istnieją dwie sprzeczne teorie dotyczące tego, jak możesz pomóc dziecku przespać całą noc. Jednak na samym początku powinnaś poznać ogólne zasady, które pomogą dziecku wyrobić ten nawyk.

  • Cała rodzina powinna zgodzić się na używanie tej samej metody. Jeśli mama zdecyduje, że pozwoli dziecku płakać przez kilka minut, to nikt nie powinien iść i go uspokajać.
  • Ustal określone godziny na drzemkę i trzymaj się ich. W przeciwnym razie dziecko będzie zbyt śpiące, gdy przyjdzie czas na nocny odpoczynek i będzie miało trudności z odprężeniem się.
  • Każdej nocy przed pójściem spać powtarzaj tą samą rutynę. Może to być np. kąpanie dziecka, czytanie książki, śpiewanie piosenki, głaskanie pleców, itd.
  • Próbuj położyć dziecko spać dość wcześnie. Jeśli będziesz czekać zbyt długo, może być zbyt zmęczone i poirytowane, by zasnąć.
  • Wieczorami unikaj kłótni między dorosłymi i rodzeństwem, bo niemowlę może wyczuć napięcie.

Eksperci stale badają najlepsze warunki snu dla dziecka i jak dotąd nie osiągnęli konsensusu. Przyczyna jest prosta: nie ma techniki, która sprawdzi się w przypadku każdego dziecka. W rezultacie jedni rodzice osiągają najlepsze rezultaty stosując jedną technikę, inne rodziny zaś widzą pozytywny wpływ drugiej.

Dziecko śpiące na plecach ze smoczkiem w ustach, uczące się jak przespać całą noc

Metody nauki spania

Sen bez łez

To jeden z ulubionych sposobów wszystkich dziadków. Dziadkowie nie są w stanie znieść płaczu swoich ukochanych wnucząt, bez względu na to, co go wywołuje. William Sears to pediatra, który opowiada się za rozwiązaniem bez płaczu (No-Cry Sleep Solution). Jego pomysły bazują na założeniu, że dzieci powinny kojarzyć sen z pozytywnymi uczuciami, a sam proces powinien być przyjemnym doświadczeniem.

Jeśli dziecku uda się skojarzyć sen z czułością i ciepłem, będzie w stanie spokojnie przespać całą noc. W myśl tej metody powinnaś kłaść dziecko do łóżka, gdy jest na to gotowe i prawie zaczyna przysypiać. Staraj się unikać nawet najcichszych odgłosów. Jeśli zajdzie taka potrzeba, bierz dziecko na ręce i przytulaj je kiedy tylko będzie tego chciało.

Nakarm dziecko, daj mu butelkę lub smoczek, głaszcz je i spraw, że będzie czuło się bezpieczne. To kluczowe elementy tej techniki. Rodzice mogą również spać razem z dzieckiem, jeśli się na to zdecydują. Najważniejsze jest, by dziecko skojarzyło moment snu z wygodą i bezpieczeństwem.

Ta metoda wymaga więcej czasu, a nauka odbywa się stopniowo. Z czasem Twoje dziecko zacznie rzadziej budzić się w nocy i będzie w stanie postrzegać sen jako coś przyjemnego.

William Sears zapewnia, że jeśli dziecko będzie w stanie skojarzyć sen z czułością i ciepłem, da radę spokojnie przespać całą noc.

Wypłakiwanie się

Kolejna metoda jest zgoła odmienna od poprzedniej. Jej zwolennicy twierdzą, że aby dziecko nauczyło się spać samodzielnie, trzeba pozwolić mu płakać. Ta metoda umożliwia o wiele szybsze wykształcenie nawyku snu przez całą noc. Jednak wymaga ogromnej samodyscypliny i cierpliwości.

Lekarz Richard Ferber twierdzi, że aby przespać całą noc, dziecko musi nauczyć się samodzielnego zwalczania strachu. By to osiągnąć, należy położyć dziecko w łóżeczku kiedy jeszcze jest rozbudzone. Jeśli maluszek płacze, możesz przyjść do niego i go uspokoić głaszcząc go po plecach, ale nie wolno Ci go podnosić. Następnie powinnaś opuścić pokój.

Pozwolenie dziecku na płacz przez kilka minut nie wywoła żadnej szkody. To, że zobaczy mamę lub tatę sprawi, że będzie czuło się bezpiecznie. Po kilku chwilach płaczu dziecko zaśnie.

Niemowlę śpiące na brzuchu z konikiem w dłoni

Metoda stopniowej separacji (“fading”)

Ta opcja łączy w sobie sposoby z obu powyższych metod. Jej celem jest nauczenie dziecka samodzielnego uspokajania się, ale w bardziej stopniowy sposób. Powinnaś położyć dziecko do łóżeczka gdy jeszcze jest obudzone i zostać przy nim, póki nie zaśnie.

Następnie powoli zwiększaj dystans między Tobą i łóżeczkiem lub zostawaj krócej przy maluchu. Dzięki temu dziecko stopniowo nauczy się zapadać w sen samodzielnie, bez Twojej obecności.

Liczba metod nauki snu jest niezliczona, a specjaliści oferują zróżnicowane rady. Ale najważniejsze jest to, by rodzice byli na tyle elastyczni, mogli przerzucić się z jednej metody na drugą, gdy tylko zajdzie taka potrzeba.

Metoda stopniowej separacji to punkt przejściowy między wypłakiwaniem, a snem bez łez. Jej celem jest nauczenie dziecka samodzielnego uspokajania się, ale w bardziej stopniowy sposób.

Niektóre z opisanych metod mogą sprawdzić się u Twojego dziecka, inne zaś nie. Musisz zobaczyć, co zdaje egzamin i uzbroić się w cierpliwość. Prędzej czy później osiągniesz upragnione rezultaty.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bilbao, Á. (2017). Todos a la cama: Cómo ayudar a tu bebé a dormir con amor y confianza. Plataforma.
  • Jové, R. (2006). Dormir sin lágrimas: dejarle llorar no es la solución. La esfera de los libros.
  • Kimelman, M., & González, L. (2013). Psicopatología del bebé. Psiquiatría del Niño y del Adolescente, 2, 337-432. http://www.psiquiatriasur.med.uchile.cl/documentos/PSICOPATOLOGIA%20DEL%20BEBE.pdf
  • Ugarte Libano, R. (2011). El sueño en el primer año de vida:¿ Cómo lo enfocamos?: Presentación. Pediatría Atención Primaria, 13, 91-93. http://scielo.isciii.es/pdf/pap/v13s20/seminario01.pdf
  • Zamora, T., Pin, G., & Dueñas, L. (2014). El Papel de la matrona en la higiene del sueño del futuro bebé. Introducción al sueño y claves principales en la prevención de riesgos durante el sueño del bebé. Matronas Profesion, 2014, vol. 15, num. 1, p. 28-31. https://core.ac.uk/download/pdf/71047784.pdf

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.