Płacz dziecka - dlaczego nie powinniśmy być obojętni?

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 20 kwietnia, 2018

Stare, orientalne przysłowie mówi, że płacz dziecka to jegopraca. Głównym sposobem niemowlaków na  zakomunikowanie swoich potrzeb światu jest płacz. Jak może czuć się bezbronne dziecko kiedy domaga się zauważenia a nikt nie zwraca na nie uwagi? Dlaczego nie powinniśmy pozostawać obojętni na płacz dziecka?

Dla niektórych rodziców płacz dziecka to coś normalnego. Uważają, że jeżeli za każdym razem będą biec do dziecka jak tylko zacznie płakać, rozpieszczą je i dadzą sobą manipulować. Dla innych rodziców płacz dziecka to coś bardzo niepożądanego i według nich może powodować nieodwracalne szkody na jego zdrowiu.

Tak naprawdę istnieje wiele powodów dla których dziecko powinno płakać. Jest to sposób na zwrócenie na siebie uwagi aby zakomunikować swoje potrzeby, zarówno fizyczne jak i emocjonalne. Na przykład: trzeba im zmienić pieluszkę, jest mu za gorąco, ma kolkę, jest głodne lub zmęczone.

Biorąc pod uwagę różne, skrajne opinie, lepiej jest przyjrzeć się wadom i zaletom jakie niesie za sobą płacz dziecka. Przyniesie to negatywne skutki jeżeli pozwolimy mu płakać przez długi czas. Pozytywne, jeżeli uspokoimy go w krótkim czasie. Dlaczego nie powinniśmy być obojętni na płacz dziecka?

Negatywne skutki jakie niesie za sobą płacz dziecka

Niepewność

Jeżeli nie zareagujemy na płacz dziecka, po chwili może przestać płakać. Poczuje, że osoba która się nim opiekuje nie reaguje. Najprawdopodobniej zacznie płakać ponownie. Jeżeli i teraz nie spotka się to z reakcją rodzica, poczuje się niepewnie i opuszczone.

Oderwanie

Jeśli sytuacja trwa przez dłuższy czas i jest często powtarzana, dziecko czuje się opuszczone. Na początku jest złe a ostatecznie się poddaje. Pojawia się pewna forma izolacji. Ponieważ nie otrzymuje miłości, nie uczy się kochać.

Problemy z kręgosłupem moralnym

Sumienie dziecka nie rozwija się prawidłowo. Nikomu nie ufa, nie dba o nikogo. Staje się dzieckiem problematycznym, a w skrajnych przypadkach rozwija osobowość psychopatyczną, niezdolną do odczuwania skruchy za złe uczynki.

Zespół dziecka potrząsanego

Długo trwający płacz dziecka może denerwować  rodziców i wywoływać irytacje. Niektórzy opiekunowie są zdesperowani w tej sytuacji i zaczynają trząść noworodkiem, powodując syndrom dziecka potrząsanego. Nawet jeśli trwa to  tylko przez kilka chwil, może to prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń neurologicznych.

Pozytywne rezultaty

„Jeżeli będę reagować za każdym razem na płacz dziecka to czy go nie rozpieszczę?” możesz spytać. Nie jest to wykluczone. Jest bardzo wiele opinii na ten temat. Każde dziecko jest inne a rodzice muszą sami wybrać najlepsze rozwiązanie które dla nich działa.

Najnowsze badania wskazują na to, że kiedy noworodek jest głodny, zdenerwowany lub jest mu niewygodnie, jego ciało zaczyna uwalniać hormon stresu i zaczyna on okazywać swoje niezadowolenie płaczem.

Jest udowodnione, że jeżeli ojciec lub matka takiego dziecka zareagują i zaspokoją jego potrzeby, w jego mózgu zaczynają się tworzyć połączenia które pomagają mu się uspokoić. Dziecko które czuje się zaspokojone produkuje mniej kortyzolu, hormonu stresu.

„Dzieci które zawsze były uspakajane od razu, zwłaszcza w przedziale wiekowym od pierwszy sześciu, ośmiu miesięcy, płaczą mniej niż te którym pozwalano na płacz.”

Nasze porady

• Zacznij od kontrolowania swoich emocji zamiast przerzucać je na dziecko.
• Później spróbuj określić powód dla którego dziecko płacze.
• Możesz spróbować je nakarmić albo tylko potrzymać na rękach i poszeptać mu delikatnie do uszka.
• Poklep mu brzuszek lub plecki.
• Zrób coś dzięki czemu poczuje się bezpiecznie i komfortowo.

Płacz dziecka słyszany po raz pierwszy to muzyka dla uszu matki. Jeżeli jednak dziecko ciągle płacze zamienia się on w syrenę która potrafi wyprowadzić z równowagi każdego. Troszczenie się o zaspakajanie potrzeb twojego dziecka nie rozpieści go, a wręcz przeciwnie. Pokaże mu, że nie jest sam i że ma rodzinę która zaleje je opiekuńczością, uśmiechami i przytuleniami. Może dzięki temu postanowi przez chwilę nie płakać.