Miłość mamy ma największą moc na świecie

Miłość mamy ma największą moc na świecie
María Alejandra Castro Arbeláez

Napisane i zweryfikowane przez psycholog María Alejandra Castro Arbeláez.

Ostatnia aktualizacja: 25 czerwca, 2018

Siła, jaką ma miłość mamy, jest niemożliwa do opisania. Im więcej się o niej dowiadujemy, tym bardziej zaskakuje nas jej nieskończoność.

To normalne, że miłość mamy pojawia się w tych słodkich, wspaniałych momentach, które dzielimy z naszymi dziećmi. Warto jednak odnotować fakt, że istnieje ona jeszcze przed narodzinami dziecka i ma taką samą intensywność.

Miłość mamy jest porównywana z najsilniejszymi ludzkimi emocjami. Kiedy tworzy się wieź między mamą a dzieckiem i zaczynamy ją rozważać, z czasem jesteśmy w stanie zrozumieć, że to uczucie jest silniejsze od wszystkiego, co kiedykolwiek czułyśmy.

Bycie mamą sprawia, że przemieniamy się w wyjątkowe istoty. Nie ma barier, których nie jesteśmy w stanie pokonać, by pomóc naszemu dziecku.

Jedna z najbardziej zaskakujących cech takiej miłości to umiejętność tworzenia głębokiej więzi emocjonalnej z dzieckiem zanim się narodzi. Jest ona często nazywana instynktem macierzyńskim.

Instynkt macierzyński czy miłość mamy?

Mama w ciąży przeglądająca się w lustrze trzymanym przez tatę

Wiemy, że większość przypadków miłości od pierwszego wejrzenia zdarza się między mamą a dzieckiem. Społeczeństwo musi zacząć dostrzegać, że te intensywne uczucia zaczynają istnieć już od momentu poczęcia. Jednak sporo osób nadal w to wątpi.

Łączenie instynktu macierzyńskiego z miłością mamy może urazić wiele kobiet. Twierdzą, że zaczęły czuć tą wyjątkową więź z dzieckiem jeszcze zanim się urodziło. Ten fenomen jest związany z psychologią człowieka i wymaga dogłębnych badań przeprowadzonych przez ekspertów w tej dziedzinie.

Zgodnie z twierdzeniami naukowymi, nie ma możliwości by udowodnić istnienie instynktu macierzyńskiego. Jednak mimo to możemy ocenić doświadczenia, które przeżywają mamy.

Aby zrozumieć uczucia, którymi kobieta zaczyna darzyć dziecko jeszcze przed jego narodzeniem, trzeba być mamą. Niektórzy badacze uważają, że to jedynie tradycja lub ogólny pomysł, który przekazuje nam społeczeństwo.

Zmiany hormonalne w ciele kobiety w ciąży umożliwiają jej odczuwanie emocji, których nigdy wcześniej nie była świadoma.

Istnieje jeszcze jedno interesujące zjawisko, które można zaobserwować u ludzi: instynkt przetrwania, połączony z próbą przeżycia i zaludnienia świata.

To miłość, którą czuję

Mamy, które zaczęły kochać swoje dziecko przed jego narodzinami, nigdy nie przyjmą do wiadomości, że to uczucie nie jest prawdziwe. Zwłaszcza jeśli przepełnia je ono w nieopisanym stopniu.

Mamy na całym świecie zgodzą się co do tego, że to, co czujemy, to prawdziwa miłość.

Mama i tata całujący niemowlę w nóżki i główkę - miłość mamy

Dzieci mają to niezwykłe szczęście, że istnieje ktoś, kto czeka na nie z tak wielką miłością. Miłość względem maleństwa rosnącego w jej brzuchu, którego przetrwanie zależy od tylko od niej, jest czymś całkowicie naturalnym.

Miliony mam kochają swoje dzieci zanim dowiedzą się o ich istnieniu. Nie przestają nawet jeśli los oddzieli je od dziecka. To jeden z głównych czynników, który zwiększa siłę ich miłości.

Jednak istnieją również mamy, które nigdy nie doświadczyły tego uczucia. Mogło się tak zdarzyć, bo nie wiedziały, że są w ciąży, lub też nigdy nie czuły się w niej dobrze i komfortowo.

Uznaje się to za brak wspomnianego instynktu macierzyńskiego. Ale nikt nie powinien wątpić w to, jak bardzo mama może kochać, nawet zanim przyjdzie ono na świat.

Macierzyństwo to wspaniały okres, którego nie można porównać z niczym innym. Wiedza, że zostaniesz mamą, pozwoli Ci zrozumieć lepiej samą siebie. Umożliwi również odkrycie niezmierzonego potencjału miłości, który się w Tobie kryje.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
  • Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
  • Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
  • Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
  • Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.